Negen jaar na de vorige editie organiseerde de sectie Archief en Hedendaags Documentbeheer (AHD) van de VVBAD op 19 september nog eens een studiedag voor leeszaalmedewerkers. Balie- en leeszaalmedewerkers bij een archiefdienst vormen de eerste hulplijn voor onderzoekers en geïnteresseerden die informatie willen opzoeken. Niet altijd een gemakkelijke opdracht, omdat de vragen en wensen van archiefbezoekers heel uiteenlopend kunnen zijn. Net als in 2014 had de studiedag dan ook de bedoeling om praktische handvatten aan te reiken. Bovendien moest het een netwerkmoment zijn, waarbij collega’s ervaringen en tips konden uitwisselen tijdens de koffiepauzes en de lunch. Plaats van afspraak voor zo’n veertig leeszaalmedewerkers was de bovenste verdieping van het museum Kazerne Dossin, met prachtig uitzicht over Mechelen.
De deelnemers gaven deze studiedag achteraf een mooie gemiddelde score van 8 op 10. Wel was er de vraag van sommigen om zo’n dag interactiever te maken, bijvoorbeeld aan de hand van workshops in kleinere groepen en een plaatsbezoek. Ook het erg warme auditorium speelde velen parten. Samen met de suggesties voor nieuwe onderwerpen nemen we deze opmerkingen zeker mee naar een volgende editie.
Marie Juliette Marinus, stadsarchivaris van Antwerpen, gaf een fel gesmaakte uiteenzetting over hoe je als leeszaalmedewerker je weg kunt vinden in de kluwen aan regelgeving. Achtereenvolgens passeerden openbaarheid van bestuur, de GDPR en het begrip ‘persoonsgegevens’, het portretrecht en het auteursrecht de revue. Met voorbeelden uit de praktijk, vragen aan de zaal en de nodige humor hield Marie Juliette iedereen bij de les. Samenvattende slides met een aantal iconen vormden een goede geheugensteun. Zo werden we eraan herinnerd om elke vraag te registreren en dus geen vragen om informatie mondeling af te handelen.
Ook wees Marie Juliette erop dat een toestemming voor inzage niet betekent dat de aanvrager ook automatisch recht heeft op een afschrift. En de GDPR is weliswaar niet van toepassing op overleden personen, maar het is zeker goed om te onthouden dat het portretrecht tot twintig jaar en het auteursrecht tot zeventig jaar na overlijden blijft gelden. Ten slotte vroeg Marie Juliette om ook steeds oog te hebben voor de bescherming van de menselijke waardigheid, ook al is dat een subjectief gegeven.