Eind april mocht ik naar de International Staff Week for Librarians, georganiseerd door de Universiteit Gent (UGent). Met een klein hartje stapte ik maandagochtend op de trein richting de tweede mooiste stad van België (na Antwerpen, – als inwoner ben ik contractueel verplicht om dat te zeggen, anders staat morgen Antigoon aan mijn deur). Als bibliothecaris van de AP Hogeschoolbibliotheek Spoor Noord keek ik uit naar alle nieuwe kennis die op me zou afkomen, en de internationale collega’s die ik zou ontmoeten.

Deze maandag startte met de toelichting van het weekprogramma, de universiteit en de bibliotheekwerking. Hierna mochten de zestien deelnemers zichzelf en hun bibliotheek voorstellen. Dankzij een uitstekende tijdbewaker, bleef iedereen mooi binnen de voorziene tijd; een klein mirakel tijdens een congres. Gelukkig ook maar, want onze volgende bestemming was meteen een pareltje: de Boekentoren. Zelfs met de toekomstige tyrannosaurus rex moet de Antwerpse bijna gelijk genaamde Boerentoren het laken leggen tegen dat Gentse monument. Hier kregen we al een eerste voorproefje van hoe interessant alle rondleidingen deze week zouden zijn. Zo bleef het uitzicht van de belvedère nog lang nazinderen, maar net zo lang bleef het verhaal hangen van een professor die zowaar een biljarttafel helemaal tot boven gesleept had. We hielden ook halt in het kelderarchief, waar gevraagd werd of we graag de pronkstukken uit de kluis wilden zien … ik heb nog nooit een groep mensen zo volmondig “Ja!” horen roepen. De eerste dag werd in schoonheid afgerond dankzij een fascinerende stadswandeling. Als een gids een stapel met gelamineerde A3-foto’s bovenhaalt, dan weet je: you’re in for a treat. Het prachtige conservatorium veroverde meteen een plaatsje in mijn hart. Verstopt in een zijstraatje zou het zo kunnen zijn weggewandeld uit een fantasyroman. Al deze avonturen en het was nog maar de eerste dag. De UGent had de lat meteen hoog gelegd voor zichzelf!

Dag twee ging voor mij niet verrassend van start met een treinvertraging. Gelukkig was ik nog net op tijd aanwezig in de Faculteitsbibliotheek Letteren en Wijsbegeerte om het bijzondere verhaal te horen over het plantenhotel én over het huzarenwerk om de bibliotheekwerking om te vormen van myriaden kleine afdelingen naar één grote bibliotheek. Ook hier puilde de rondleiding weer uit van de boeiende weetjes, zoals waarom er een antieke wandkast in de Duitse afdeling staat. Alleen daarvoor al is deze bibliotheek het bezoeken waard. Tijdens de lunch konden we luisteren naar een lezing over ChatGPT en de gevolgen van artificiële intelligentie (AI) voor het (hoger) onderwijs.

Vervolgens werd de groep gesplitst en nam ik zelf deel aan de workshop over de dekolonisatie van de academische bibliotheek. Woorden schieten tekort om deze ervaring te omschrijven. Het is bijzonder inspirerend om te zien hoe overal in Europa mensen bezig zijn met het kritisch bekijken van onze sector, met als doel zoveel mogelijk mensen welkom te heten en hen zich welkom te laten voelen. De geleerde lessen van de dag werden besproken zoals het in België hoort: met een biertje in een bruine kroeg. Dat informele netwerkmoment gaf ons de kans om ook de iets minder serieuze culturele verschillen met elkaar te bespreken. Op woensdag gingen we een kijkje nemen bij de medische bibliotheek. Hier kwam een ander hot topic aan de beurt, namelijk open access; een blijvend essentieel thema. Na wederom een smakelijke lunch gingen we met een deel van de groep naar het Museum voor Schone Kunsten (MSK), om ons te laten onderdompelen in de kunst.

De voorlaatste dag werden we getrakteerd op een rondleiding in de Faculteitsbibliotheek Politieke en Sociale Wetenschappen, gevolgd door een uiteenzetting over informatiegeletterdheid. De UGent was er duidelijk voor gegaan om de bingokaart van relevante bibliotheekthema’s afgestempeld te krijgen. Tijdens het tweede deel van de dag was het tijd voor de Faculteitsbibliotheek Recht en Criminologie, waar de restauratie van historische graffiti in de gangen de connectie met het verleden in de kijker zette. Daarna volgden verschillende lezingen over wettelijke aspecten binnen de sector; onverwacht boeiend door de enthousiaste sprekers. Aansluitend werden we getrakteerd op dé klassieke schotel: Gentse waterzooi. De veggie versie deed me bijna stante pede mijn koffers pakken en naar de keuken van de UGent verhuizen. En aangezien het donderdagavond was, gingen we met de deelnemers nog eentje (of twee of drie) drinken in het Damberd.

De laatste dag werden we verwacht in de Kunstenbibliotheek op de adembenemende Bijloke-site. Wederom vertelde de bibliothecaris met veel liefde over de prachtcollectie. Helaas was dan het moment van afscheid aangebroken. Na nog enkele toepasselijke foto’s met elkaar gedeeld te hebben en de laatste moppen over kleine slaapoogjes gemaakt te hebben, vatte ik de reis naar Antwerpen weer aan. En eerlijk is eerlijk: Gent mag naast Antwerpen op het bovenste trapje van de tribune staan.