Wat voor lezer ben jij?

Ik heb het onwaarschijnlijke geluk gehad dat ik professioneel lezer ben kunnen worden. Ik las zo graag en zoveel als kind dat ik mij weleens afvroeg hoe ik dat later zou kunnen blijven volhouden, wanneer ik een drukke job, een gezin en tal van andere verplichtingen zou hebben. Literatuurprofessor worden leek mij de ideale oplossing. En wonder boven wonder is dat dan nog gelukt ook, en word ik dus betaald om boeken te lezen. Ik lees bijgevolg vaak in functie van mijn werk als onderzoeker en lesgever. Het concept leisure reading is mij redelijk vreemd. Maar dat stoort mij niet, omdat ik in feite van mijn hobby mijn beroep gemaakt heb. Doorgaans zijn de boeken die ik moet lezen boeken die ik sowieso wil lezen.

Wat zoek je in een boek?

Een van mijn favoriete citaten is van Franz Kafka, die boeken ooit omschreef als een bijl die het ijs van ons bewustzijn splijt. Ik houd van boeken die je perspectief op de werkelijkheid radicaal veranderen — denk aan The Overstory van Richard Powers, een roman die je met een heel andere blik naar bomen doet kijken. Betrokkenheid bij de wereld vind ik dus belangrijk, maar dat is zeker niet het enige. De esthetische dimensie van literatuur speelt ook een grote rol voor mij: ik ben erg gesteld op taalschoonheid. Wat niet wil zeggen dat ik één bepaalde esthetica aanhang. Ik heb een behoorlijk eclectische smaak: ik kan even hard genieten van het uitgepuurde minimalisme van Samuel Beckett als van de barokke overdaad van Salman Rushdie, om twee auteurs te noemen die veel voor mij betekend hebben.

Wat zijn je leesgewoontes? Lees je ook digitaal? Hoe en waar lees je?

Ik lees vooral thuis in onze living, waar we een uitstekende leeslamp hebben — ooit gekocht bij de gespecialiseerde Engelse firma Serious Readers. Er staat ook een leeszetel in mijn kantoor in de Blandijn, dat uitkijkt op de Boekentoren — van een inspirerende leesomgeving gesproken! En toch kom ik daar veel minder aan lezen toe, wegens te druk bezig met e-mailen en vergaderen.

Ik lees tegenwoordig steeds meer e-boeken, wat alles te maken heeft met gebruiksgemak. Een e-boekencollectie weegt niets in vergelijking met een collectie gedrukte boeken: je kunt een hele bibliotheek op je tablet zetten. Je hoeft ook niet te verhuizen naar een grotere woning omdat je de boeken niet meer gestapeld krijgt, of afscheid te nemen van een deel van je collectie omdat die blijft aangroeien en er op den duur gewoon geen plaats meer is. Bovendien kun je gemakkelijk passages markeren of onderstrepen zonder het boek te beschadigen, en kun je snel dingen opzoeken.

Dat betekent niet dat ik helemaal geen gedrukte boeken meer lees. Veel boeken zijn tenslotte nog altijd niet verkrijgbaar als e-boek. Maar sommige edities zijn gewoon ook zo mooi dat je er sowieso graag een gedrukt exemplaar van in huis haalt: ik denk bijvoorbeeld aan de boeken van de Engelse Folio Society, waar ik een zwak voor heb, of aan het prachtige poëzie- en prentenboek The Lost Words van Robert Macfarlane en Jackie Morris.