Op 30 januari 2021 nam Jos Daelman op 84-jarige leeftijd afscheid van het leven. Daelman werkte jarenlang in de bibliotheeksector en was daarnaast een vooraanstaande verschijning in de Vlaamse poëzie. Onder het pseudoniem Walter Zone debuteerde hij in 1959 met de poëziebundel De oude en ik en andere gedichten, uitgegeven in eigen beheer. Onder die schuilnaam was hij ook actief als medewerker voor het tijdschrift Sumier.

In 1970 studeerde Daelman aan de Stedelijke Bibliotheekschool te Antwerpen, waar hij het graduaat bibliotheconomie behaalde en het graduaat wetenschappelijke en technische documentatie (1972). Hij werkte als bibliothecaris in de openbare bibliotheek in Antwerpen. Samen met Nora de Smet werkte hij in filiaal 3 waar hij de discotheek, opgestart door Walter Vanermen, verder beheerde. Later was hij als bibliothecaris van de stadsbibliotheek verantwoordelijk voor de psychopedagogische afdeling, een ondersteunende bibliotheek voor het personeel van de stadsscholen.

Daelman was ook secretaris van Emiel Willekens, die de Stedelijke Bibliotheekschool in Antwerpen leidde. Hij was jarenlang verantwoordelijk voor de organisatie van de verplichte stages in openbare bibliotheken. Samen met Julien Van Borm vatte Daelman het plan op om voor de laatstejaars de stage te vervangen door een bezoek aan buitenlandse bibliotheken gedurende een week. Dat had als doel de horizon van de toekomstige generatie van bibliothecarissen te verwijden.

Daelman was natuurlijk vooral dichter, herinnert Nora de Smet zich. “Hij straalde dat uit, had een zekere zwier bij het binnentreden van een lokaal. Je kon niet naast hem kijken. Ik zie hem nog zo binnenkomen in de Nottebohmzaal om een dienstmededeling te doen na onze lessen, terwijl hij ons te woord stond en zijn lange, sluike haar even opzij veegde. Uiteraard kocht ik als prille twintiger een van de eerstvolgende dichtbundels van hem die verscheen, met opdracht.

Van 1994 tot en met 2012 was hij docent poëzie aan de Schrijversacademie in Antwerpen. Daarnaast was hij ook actief in het Willemsfonds. Hij heeft daar mee de Bibliotheekvereniging van het Willemsfonds opgericht en hun tijdschrift Boek en Bibliotheek.”

In 1985 werd zijn bundel Buiten de roedel bekroond met de Provinciale Prijs voor Poëzie van de provincie Antwerpen. Tot zijn pensionering in 1997 werkte hij als informatiedeskundige en medewerker van het Nieuw Vlaams Tijdschrift. Zijn laatste bundel Oase dateert van eind 2020 met daarin een reeks die Mr Parkinson I presume heet. De ziekte waaraan hij leed en die hem almaar meer isoleerde.

Mannetje
Er is een mannetje in komen te wonen
Hij is wie ik ben
Morst met mijn soep
Steekt een boterham in mijn neus
Er is een mannetje komen wonen
Er is een mannetje
Er is een
Er is

J.D.