Op 30 december 2019 overleed Harry de Kok (°1944), voormalig stadsarchivaris van Turnhout. Harry sukkelde al een tijd met zijn gezondheid, maar dit had niemand zien aankomen.

Als archivaris en conservator was Harry meer dan 30 jaar lang dé autoriteit op het vlak van de geschiedenis en het erfgoed van Turnhout. Na zijn studies Geschiedenis aan de Rijksuniversiteit Gent en na vier jaar bij het ministerie van Nederlandse Cultuur startte Harry in februari 1973 als stadsarchivaris in Turnhout.

Hij zorgde voor een echte studiezaal, zette de eerste conservatie- en restauratieprojecten op en kon tientallen lokale verenigingen en bekende inwoners ervan overtuigen om hun historisch archief te schenken aan het Stadsarchief.

Tijdens zijn loopbaan beheerde Harry maar liefst drie stedelijke musea: naast het Taxandriamuseum waren dat het Nationaal Museum van de Speelkaart (1977) en het Begijnhofmuseum (2001). Hij had heel wat aandacht voor de inrichting en de uitbreiding van de collecties.

Harry had een groot netwerk en was lid van heel wat verenigingen, waaronder uiteraard Taxandria, de Geschied- en Oudheidkundige Kring van de Antwerpse Kempen. Toch was Harry op de eerste plaats historicus en een groot liefhebber van erfgoed.

Hij was een geboren verteller en publiceerde tal van boeken en artikels over de Turnhoutse geschiedenis, met als zijn bekendste titels Gids voor het oude Turnhout (1980) en Groei van een stad (1983).

Hij was ook actief op het vlak van archeologie, zo stond hij mee aan de wieg van een archeologische dienst van de Antwerpse Kempen. Hij was ook begaan met monumentenzorg: meermaals klom hij op de barricade voor het behoud en de restauratie van bedreigde Turnhoutse gebouwen zoals het klooster van de Minderbroeders en de Sint-Theobalduskapel.

Hij hielp mee om de stad toeristisch op de kaart te zetten: hij zorgde als eerste voor een reeks opleidingen voor stadsgidsen en leverde een belangrijke bijdrage in 1989 aan de grote herdenking van de Slag van Turnhout (1789).

Na zijn pensionering in 2009 was Harry voorzitter van de Museumraad van Turnhout en bestuurslid van de Kring Taxandria en van de Vrienden van het Begijnhof. Kortom, Harry ademde Turnhout, en hij leefde ervoor. Velen onder ons kenden Harry als een gezelligheidsmens.

Hij lachte graag en bezat een flinke dosis humor. Hij genoot ervan om samen een pint te pakken of een boom op te zetten met goede vrienden. De ziekte van zijn jongste zoon dwong hem de laatste jaren echter om zijn leven aan te passen. We zullen zijn innemendheid en verhalen erg missen.