In december 2021 volgden de studenten van de Haute École de Namur-Liège-Luxembourg (Henallux) die in het derde jaar van hun bachelor Bibliothécaire-Documentaliste zaten, een taalstage van twee weken. De studenten kregen de nodige supervisie en feedback, en werden beoordeeld door middel van een mondeling examen en een dagboek. Christina Delforge volgt een driejarige bacheloropleiding in de stad Namen, meer bepaald in het departement Malonne. Zij koos het Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg Gent (KCGG) aan de Universiteit Gent (UGent) om haar taalstage te volbrengen.

Wat was het doel van de stage?

Het doel was om op basis van vorige stages en cursussen de toepassing van het Engels of Nederlands binnen een professionele omgeving verder te optimaliseren. In de loop van de stage moesten we niet alleen inzetten op het verbeteren van onze taalvaardigheden, maar ook op de manier waarop we binnen deze nieuwe omgeving integreerden en onze communicatieve vaardigheden toepasten.

Wat was jouw gevoel voor je op stage vertrok?

Het is belangrijk om aan te geven dat we de eersten waren om deze stage uit te testen, want deze was net nieuw in het curriculum. Onze ervaring moest uitwijzen of de stage al dan niet een succes zou zijn. In de voorgaande jaren was er enkel een intensieve taalweek. Ik wilde graag mijn stage in het Engels doen, omdat ik me niet zo vertrouwd voelde met het Nederlands, en ik hoopte dat ik dat nog zou leren door naar de medewerkers te luisteren wanneer ze hun moedertaal spraken.

Ik wilde ook mijn kennis met betrekking tot wetenschappelijke bibliotheken in het hoger onderwijs uitbreiden en me niet beperken tot wat ik hierover geleerd had. Dat is dan ook de reden waarom ik voor het KCGG gekozen heb. Een paar dagen voor de stage voelde ik mij wat gestresseerd, omdat ik de taalgrens ging oversteken. In Vlaanderen is niet enkel de taal verschillend, maar ook bijvoorbeeld het transport. Mijn grootste angst bestond erin dat ik in het onbekende zou springen zonder duidelijk te kunnen communiceren. Alhoewel ik gespannen was, was ik ook opgewonden om mijn collega’s te ontmoeten en de instelling te leren kennen.

Welke taken heb je tijdens je stage allemaal uitgevoerd en wat heb je geleerd?

Ik kreeg van verschillende medewerkers presentaties over het functioneren van het KCGG. Er was onder andere een presentatie over interbibliothecair leenverkeer (IBL), de rol van elke medewerker, de ondersteuning van studenten en onderzoekers enzovoort, en zo leerde ik meer over de dienstverlening. 

Dankzij de ondersteuning van de collega’s kon ik de databanken, zoals PubMed, die ik in de les al gezien had, ook geavanceerder gaan gebruiken. Daarnaast heb ik een hele reeks nieuwe databanken leren kennen en heb ik veel nieuwe kennis opgedaan, zoals over bibliometrische analyses. Ik ontdekte dat het belangrijk is om informatievaardigheden aan te leren en dat alle eerstejaarsstudenten zouden moeten weten hoe ze kwalitatief aan onderzoek moeten doen en accuraat informatie moeten zoeken, gebruiken en hergebruiken. 

Tijdens de stage kreeg ik informatie over de verschillende trainingsvormen die georganiseerd worden: lessen op maat, Blits, Knowledge 2 Connect en workshops. Blits zijn informatiesessies van ongeveer een uur voor studenten en medewerkers waarin een basistraining gegeven wordt (databanken, academisch schrijven enzovoort). Knowledge 2 Connect zijn lunchbijeenkomsten voor onderzoekers en gaan dieper in op verschillende onderzoekstopics. Het bijzondere is dat het KCGG hier telkens experten voor inschakelt. In de workshops worden de praktische vaardigheden getraind en worden tools en databanken geavanceerder uitgelegd.

Ik kreeg ook de kans om enkele dagen mee te draaien in twee andere faculteitsbibliotheken: Letteren en Wijsbegeerte en Recht en Criminologie. Zo kon ik met collega-bibliothecarissen spreken en kreeg ik een goed beeld van de verschillende manieren van werken en de verschillende types van collecties.

Merkte je verschillen met bibliotheken die je kende van je vorige stages?

Ik merkte inderdaad grote verschillen tussen de manier waarop het KCGG werkt en mijn vorige stageplaatsen, zoals het documentatiecentrum van de Haute École Louvain en Hainaut (HELHa) in Montignies-sur-Sambre, dat erg gericht was op papieren collecties en veel minder op databanken en online documenten. Het KCGG heeft bijna geen papieren bronnen meer, behalve als er geen andere opties zijn of wanneer het nuttig is in het kader van een opleiding. Ook de ondersteuning naar onderzoekers is anders, zo was er bij het HELHadocumentatiecentrum geen specifieke ondersteuning voor onderzoekers en werden er geen informatiesessies aangeboden. Hoewel beide centra zich bezighouden met de gezondheidswetenschappen, is de manier van werken totaal anders. Het KCGG is toekomstgerichter – hier is men bereid om de gebruikers autonoom te maken – terwijl het HELHa-documentatiecentrum meer inzet op individuele gebruikersondersteuning.

Wat vond je uiteindelijk van je stage?

Ik ben heel hartelijk ontvangen en goed begeleid. Het KCGG heeft een unieke manier van werken die ik nog nergens in Wallonië gezien heb. Voor mij was het een nieuwe ervaring en een pluspunt in mijn curriculum. Ik vond de stage erg interessant, omdat ik hierdoor mijn taalniveau beter leerde begrijpen. Een paar uur per week taalles volgen, is iets helemaal anders dan volledig in een taal ondergedompeld te worden en de taal ook effectief te spreken. Uiteindelijk realiseerde ik me dat mijn Engels meer dan voldoende was en dat ik ook in het Nederlands het meeste begreep. Ik kreeg hierdoor meer vertrouwen in mijn kunnen.

Hoewel ik de stage interessant vond, had ik het gevoel dat twee weken te kort was. Je krijgt heel veel informatie, maar je hebt niet echt de tijd om effectief mee te draaien en de stageplaats goed te leren kennen. De stage was tijdens de coronapandemie, waarbij er nooit veel medewerkers tegelijkertijd aanwezig mochten zijn en sommige afspraken dan ook digitaal plaatsvonden. Ook voor de stagebegeleiders was het moeilijk om mij in zo’n korte periode goed te kunnen beoordelen. Het zou in de toekomst relevanter zijn om drie weken tot een maand stage te kunnen lopen.

Na verloop van tijd leerde ik de verschillen tussen de Walen en Vlamingen kennen. Het was voor mij toch wel een verrijkende ervaring en ook een manier om mijn land beter te leren kennen, aangezien ik zelf niet veel Vlamingen ken. Wat op mij het meest indruk gemaakt heeft en wat ik mij hiervoor nooit gerealiseerd had, is het feit dat Vlamingen meer taalvaardigheden ontwikkeld hebben, vooral in het Engels. Omdat ze in Vlaanderen geen wereldtaal gebruiken, kijken ze vaak naar de originele versies van films en series. De bibliothecarissen die ik ontmoette, zeiden dat ze ook meer in het Frans of Engels lazen. Ik had nooit gedacht dat televisie zo educatief kon zijn en zo’n positieve impact zou kunnen hebben.

Graag wil ik mijn collega’s van de UGent bedanken voor hun gastvrijheid en steun tijdens mijn stage