Wat was de eerste film die je in de bioscoop zag?

Aladdin, samen met mijn ouders en broer in de Cityscoop in Roeselare. Er was toen nog een pauze midden in de film. De lichten floepten aan en vooraan de zaal stond de uitbater popcorn en chocoladerepen te verkopen. Dat waren tijden (lacht).

Ben je ooit naar een filmfestival gegaan?

In mijn studententijd ging ik weleens naar het Grote Ongeduld, een kortfilmfestival van de VUB waarop de eindwerken van de Belgische filmscholen getoond werden. Leuk en heel afwisselend, zowel qua inhoud als qua stijl.

Heb je een favoriete regisseur?

Quentin Tarantino! Zijn films zijn episch. Ze hebben doorgaans geen ingewikkelde plot, maar het verhaal wordt op een (mee)- slepende manier ontrafeld met langgerekte, krachtige dialogen. Samenwerken met de crème de la crème van Hollywood helpt ook wel natuurlijk (onder andere Leonardo DiCaprio, Samuel L. Jackson, Brad Pitt, Uma Thurman, John Travolta, enzovoort). Verder zijn de expliciete geweldscènes typisch voor zijn films. Die zijn zo over the top dat ze lachwekkend worden.

Bij welke film is de soundtrack/filmmuziek onmisbaar? 

Ook hier moet ik Tarantino vermelden. Hij gebruikt altijd een heel goede soundtrack met soms vergeten parels uit de muziekgeschiedenis. Vooral de manier waarop hij muziek combineert met beelden zorgt voor legendarische scènes. Denk maar aan Reservoir Dogs: mannen in smoking die in slow motion over de stoep wandelen terwijl Little Green Bag van The George Baker Selection weerklinkt.

Welke internationale (nietEngelstalige) film zouden meer mensen gezien moet hebben?

Die fetten Jahre sind vorbei is een film die ik destijds tijdens een filmavond in het jeugdhuis (JH Kontrabas shout-out!) gezien heb. Een groepje jonge activisten breekt in en pleegt vandalenstreken in villa’s om de bezitters ervan te wijzen op hun decadente levensstijl. Op een nacht worden ze betrapt door een eigenaar en vinden ze er niets beters op dan hem te kidnappen. Het verhaal wordt op een niet-Hollywoodachtige manier gebracht en dat is een verademing.

Welke film heb je het laatst gezien en wat vond je ervan?

Don’t Look Up: er stevent een meteoriet af op de aarde, maar niemand neemt de wetenschappers die deze ontdekten serieus. De film heeft opzettelijk een heel herkenbaar verhaal (en heel herkenbare personages) met de bedoeling de kijker te laten nadenken over de actuele toestand. En daar slagen de makers goed in. De vele grappige scènes zorgen er gelukkig voor dat de film luchtig genoeg blijft en nooit belerend overkomt.

Welke film heeft een permanente indruk bij je achtergelaten?

Zonder twijfel The Sound of Belgium, een documentairefilm over het ontstaan van de new beat in de Belgische clubscene in de jaren tachtig. Sindsdien ben ik verknocht aan het genre en schuim ik rommelmarkten en kringwinkels af op zoek naar de maxisingles. “This is the sound of C”, zalig.