Welke boeken liggen er nu op je nachtkastje? Wat zijn je eerste indrukken?
Het zijn er momenteel drie. Ik weet nooit goed waar ik zin in ga hebben ’s avonds. Momenteel ligt er Sapiens van Yuval Noah Harari, The Wind-Up Bird Chronicle van Haruki Murakami en De Moeder Aller Vragen van Rebecca Solnit. Mijn eerste indrukken zijn goed, behalve misschien van Sapiens; dat boek ligt er al een paar maanden. Maar dat ligt waarschijnlijk meer aan mij dan aan hem. No offense, maar het is een beetje droog. Op de achterkant staat dan ook nog: “Ik heb het in één ruk uitgelezen”, dat is wel bewonderenswaardig. Mij lukt het niet. Zo blijkt maar weer: over kleuren en smaken …
Welke boeken zou je aan iedereen willen aanraden, en waarom?
Iedereen zou The Collected Poems van Audre Lorde moeten lezen. Waarom? Omdat haar poëzie zowel eye-opening als empowering is, zowel troostend als aanstootgevend. Ik denk dat goede literatuur precies dat moet doen: ons verschillende dingen tegelijkertijd laten voelen. Bovendien opent Lorde de wereld naar andere belangrijke auteurs die vaak weggecanoniseerd worden. Vijftien jaar geleden heeft ze dat bij mij in ieder geval gedaan. Ik ben door Audre Lorde te lezen, bewust op zoek gegaan naar andere literaire stemmen. Het was zo’n verademing om te beseffen dat er meer was dan die literatuurlijst vol Brouwers en Reve.
In een compleet ander genre, maar wel echt een aanrader, is Diep Werk : Werken in een wereld vol afleiding van Cal Newport. Ik weet niet of het voor iedereen is, maar het heeft mij in ieder geval doen stilstaan bij de hoeveelheid onnodige dagelijkse afleiding. Ook leuk: Newport beschrijft de zogenoemde ‘diep werk’-routines van verschillende personen. Misschien is dat een klein voyeuristisch kantje, maar ik lees graag hoe mensen hun tijd indelen. In het verlengde van dat ‘gluren bij de buren’-kader: Neigbors van Raymond Carver raad ik ook iedereen aan. Wat een fantastisch ongemakkelijk kortverhaal.