Waarom koos je ervoor om voorzitter van de VVBAD te zijn?

In 2013 werd me gevraagd voorzitter te worden vanaf 2014. Dat lag een beetje in de lijn van de verwachtingen, omdat ik op dat moment ondervoorzitter was. Voorheen was ik al voorzitter geweest van het toenmalige Vlaams Overlegorgaan inzake Wetenschappelijk Bibliotheekwerk (VOWB), dat later groeide naar het Overleg Wetenschappelijke Bibliotheken (OWB) binnen de VVBAD.

Op welke verwezenlijking van de VVBAD ben je het meest trots?

Het overleven van de VVBAD na de stopzetting van de subsidies en het uitgroeien tot de huidige VVBAD 2.0. Ik begeleidde alleen maar, want het (vele) echte werk werd door een team gedaan dat trots mag zijn op die verwezenlijking.

Wat vind je fijn aan het voorzitter zijn van de VVBAD?

Te mogen samenwerken met uitzonderlijk getalenteerde en gemotiveerde mensen, in het coördinatieteam, in het Dagelijks Bestuur en het Bestuursorgaan, en bij al die informatiewerkers die zich belangeloos inzetten voor hun VVBAD. Het netwerk van een voorzitter is heel uitgebreid waardoor je een uitgebreide kijk op het werkveld krijgt. Het voorzitterschap ligt me wel. Als ik tijdens vergaderingen lastige situaties kan ontwarren, dan geeft me dat veel voldoening.

Mocht je een wens doen voor de vereniging, welke zou dat zijn?

Een veel uitgebreidere financiering van de VVBAD.

Langs welke omwegen ben je in de BAD-sector beland?

In 1981 studeerde ik in Gent af als licentiaat in de aardrijkskunde. Aan de Vrije Universiteit Brussel (VUB) was er de opleiding tot bijzonder licentiaat in de hydrologie. Daarna startte ik met de bijzondere licentie in de informatica. Dat was een heel theoretische opleiding en ik was blij dat ik weggeplukt werd om assistent te worden bij de Dienst Hydrologie van de VUB. In 1992 ging ik over naar de Universiteitsbibliotheek van de VUB. Daar deed ik werkelijk alle opzoekingen in wetenschappelijke bibliografische gegevensbanken: er was op dat ogenblik maar één toegang voor de hele universiteit. In 1998 verdedigde ik mijn doctoraat. Met de opkomst van de toegang tot elektronische gegevensbanken verschoof mijn takenpakket naar meer administratief en beleidsondersteunend werk. In 2003 werd ik vervangend hoofdbibliothecaris. In december 2005 werd ik hoofdbibliothecaris.

In hoeverre hebben je vorige werkervaringen je voorbereid op je huidige job?

In het begin kreeg ik een taakomschrijving voorgeschoteld, nadien mocht ik mijn taakomschrijving zelf voorstellen, ten slotte kreeg ik te horen: “Je gaat dat zeker goed doen, maar voor de invulling en uitwerking van de takenlijst moet je zelf zorgen.” Vooral dat laatste klinkt onheilspellend. Gelukkig was er altijd wel iemand (een voorganger, een lotgenoot in een andere instelling, een collega) die tips gaf om de volgende horde te nemen.

Hoelang ben je al actief binnen de VVBAD?

In feite werd ik passief lid toen ik bij de Universiteitsbibliotheek van de VUB ging werken: die bibliotheek is uiteraard al jaren institutioneel lid. Vanaf 2002 vergaderde ik mee in de sectie Wetenschappelijke en Documentaire Informatie (WDI). Toen de WDI-voorzitter met pensioen ging, volgde ik hem op. Mijn verdere carrière binnen de VVBAD belichtte ik hierboven.

Wat was je motivatie om steunend lid te worden?

Mag ik dubbel lidgeld betalen? (lacht) Onze vereniging heeft centjes nodig. Dus als je het je kunt permitteren, kom dan over de brug met jouw centjes: je krijgt er zoveel voor terug. Ik kan niet wachten tot onze vereniging erin slaagt giften te ontvangen die aftrekbaar zijn van de belastingen. Zodra die mogelijkheid bestaat, doe ik een overschrijving.

Wat zou je in de toekomst graag doen binnen de vereniging?

De fakkel op een degelijke manier doorgeven aan anderen en zoveel mogelijk overdragen aan wie mij opvolgt. Daarna mag de vereniging nog altijd een beroep op mij doen (niet dat ik me illusies maak, laat staan dat ik mijn stempel al te veel wil drukken op de toekomst van de vereniging). Het wordt tijd dat er vers bloed door de aderen van onze vereniging stroomt.