Wanneer werd het Ruusbroecgenootschap opgericht?
Het Ruusbroecgenootschap is een universitair onderzoeksinstituut voor de wetenschappelijke studie van de geschiedenis van de spiritualiteit in de Nederlanden. In de loop van haar bijna honderdjarig bestaan – de onderzoeksgroep werd in 1925 door vier Vlaamse jezuïeten opgericht – is de huisbibliotheek van de stichters uitgegroeid tot een rijke wetenschappelijke bibliotheek over christelijke vroomheid, spiritualiteit en mystiek.
Naast hedendaagse onderzoeksliteratuur beschikt de bibliotheek over een unieke collectie primaire bronnen: handschriften, oude drukken en prenten. Ondertussen is de bibliotheek van het Ruusbroecgenootschap een door de Vlaamse overheid erkende erfgoedbibliotheek en werkt zij nauw samen met de Antwerpse Universiteitsbibliotheek.
Wat is jullie opdracht en hoe vullen jullie die in?
Onze opdracht is drieledig. De bibliotheek functioneert in een academische context en haar eerste opdracht is dan ook het faciliteren van het academisch onderzoek en het onderwijs. Als erkende erfgoedbibliotheek zetten we vanzelfsprekend ook in op de zogenoemde vijf basisfuncties die de Vlaamse overheid in haar Cultureelerfgoeddecreet van 2017 opgenomen heeft.
De erfgoedcollectie is bovendien nog steeds eigendom van de jezuïetenorde. De bruikleenovereenkomst, die onlangs nog voor onbepaalde duur verlengd werd, legt ons ten slotte een brede wetenschappelijke en maatschappelijke valorisatie van de collectie op.
Wat hebben jullie al kunnen verwezenlijken?
In de loop van de jaren zijn we erin geslaagd een mooie collectie primaire bronnen bij elkaar te brengen op het gebied van de mystieke literatuur, oude gebedenboekjes en devotionele prenten. We streven ernaar om de collecties aan te vullen met relevant bronnenmateriaal, ze met zorg te bewaren en ze op een wetenschappelijk verantwoorde manier te ontsluiten. Via de publiekswerking proberen we ze met de onderzoeksgemeenschap en het brede publiek te delen.
Welke ambities willen jullie als team nog graag verwezenlijken?
De digitale ontsluiting van onze collectie staat op dit moment bovenaan onze agenda. Hiermee willen we dat bijzonder erfgoedmateriaal bij een groter publiek kenbaar maken. Zeker onze prentencollectie (circa 40.000 devotieprentjes) verdient die aandacht.