Met het pensioen van Myriam Lemmens op 1 januari 2021, verdwijnt er een grande dame uit de actieve bibliotheekpraktijk. Tijdens haar loopbaan als verantwoordelijke voor de bibliotheek van de Provinciale Hogeschool Limburg, later PXL, zette ze haar bibliotheek als een van de pioniers op de digitale weg.
Al heel vroeg legde ze sterk de nadruk op een gebalanceerd en op de behoeften van onderwijs en onderzoek afgestemd digitaal aanbod dat tegelijkertijd heel divers was. Samenwerking, op diverse vlakken, stond daarbij zeer hoog in het vaandel van Myriam.
Als actief bestuurslid binnen de sectie Hogeschoolbibliotheken (HSB) van de VVBAD nam Myriam verschillende mandaten op. Vanuit de sectie werd ze afgevaardigd als vertegenwoordiger binnen CoCoBi, de Coördinatiecommissie Bibliotheekopleidingen.
Ze nam deel aan diverse thematische werkgroepen, was actief betrokken bij de inhoudelijke en praktische organisatie van studiedagen en was met haar instelling ook af en toe gastvrouw voor een evenement van de beroepsvereniging.
Myriam zocht actief samenwerking in het belendende domein van de informatiesector. Vanuit haar brede kijk op het beroep had ze ook een actieve inbreng als secretaris in de raad van bestuur en het dagelijks bestuur van de beroepsvereniging VVBAD.
In haar functie van secretaris was zij de rechterhand van de voorzitter. Ze zat in het vergaderlokaal in de Statiestraat dan ook steeds aan de rechterkant van voorzitter Patrick Vanouplines. De taak van rechterhand vervulde zij ook met een vaste hand.
De talrijke verslagen die Myriam schreef behoefden heel weinig aanvullingen of verbeteringen en droegen haar duidelijk signatuur. Veel foto’s in het tijdschrift van de vereniging kwamen van haar ‘derde hand’, het quasi onafscheidelijk fototoestel.
Met die foto’s omkaderde zij dan de jaarverslagen die zij schreef voor de vereniging. Jaarverslagen waren documenten die door haar toedoen aangenaam leesbaar werden. Geen oersaaie verslaggevingen, maar datzelfde fijne persoonlijke tintje.
De fijngevoeligheid en het respect voor de medewerkers van het coördinatieteam van de vereniging kwamen naar voren telkens als personeelsgebonden zaken te berde kwamen. Zoeken naar evenwichten, en die ook vinden, waren een kolfje naar haar hand.
Vele (ondertussen oud-) medewerkers werden door Myriam aan de tand gevoeld en uiteindelijk aangeworven. Al die medewerkers zullen eveneens de beste herinneringen overhouden aan Myriam.
Ze zal om meerdere redenen en op meerdere terreinen door velen gemist worden. We hopen dat onze paden nog vaak kruisen. Het ga je goed, Myriam!