Lees je veel boeken en ben je ook nog op andere manieren bezig met literatuur?

Ik ben altijd een lezer geweest, al sinds ik het kan. Sowieso lees ik iedere avond voor ik ga slapen, al zolang als ik mij kan herinneren. Ik ben op mijn achttiende dan ook Letterkunde gaan studeren en anders dan de meeste van mijn medestudenten heeft mij dat geen degout tegenover boeken opgeleverd.

Ik lees dus nog steeds veel, een 35-tal boeken per jaar. Daarover maak ik samen met Sara Logghe een podcast, genaamd de Bende van het Boek. Sara geeft les en workshops over podcasts en is projectmanager bij Cultuurconnect, radiomaker bij Urgent en een allround gezellige boekenliefhebber.

Ben je lid van een boekenclub?

Sara en ik zitten ook in een boekenclub. We lezen een zestal boeken per jaar die democratisch gekozen worden. Al proberen we wel voor wat variatie te zorgen. Zijn er net twee Angelsaksische titels gepasseerd, dan gaan we voor de volgende op zoek naar iets anders.

Ook op het werk, bij meemoo, organiseer ik een boekenclub met de collega’s. Iedere twee maanden komen we tussen de middag samen om een boek te bespreken dat we samen gekozen hebben. Dan ontdekken we elkaars interessante keuzes op het vlak van boeken, en het levert altijd boeiende gesprekken op.

Welke boeken liggen er nu op je nachtkastje?

Momenteel liggen er twee boeken op mijn nachtkastje: de roman Aria van Nazanine Hozar en We are the Weather: Saving the Planet Begins at Breakfast van Jonathan Safran Foer.

Ik lees meestal geen verschillende boeken tegelijk, maar fictie en non-fictie vind ik wel oké om te combineren. Aria is het debuut van Hozar en neemt je mee naar het Teheran van de jaren ‘50 tot ‘80, door de ogen van een jonge vrouw. In We are the Weather breekt Foer een lans voor een halftijds veganistisch dieet om de klimaatverandering tegen te gaan, maar dat doet hij natuurlijk in zijn eigen, gekende stijl.

Wat vertelt jouw boekenkast over jou?

Dat ik een voorliefde heb voor Angelsaksische klassiekers en recenter werk met mooie omslagen. Dat ik boeken als gebruiksvoorwerpen zie en niet als heilige objecten. In en met mijn boeken wordt er geleefd.

Er zitten vaak vlekken op, ik duid de zinnen aan die voor mij essentieel zijn voor het verhaal of die ik prachtig vind, en ik plooi oortjes om zodat ik die zinnen zeker terug kan vinden.

Om erover te praten in de podcast of om er later eens naar terug te grijpen. En mijn boekenkast zal je vooral vertellen dat ze te klein aan het worden is voor het groeiende aantal boeken dat ze moet bevatten.

Lees je alle boeken uit of stop je wanneer je een boek niet goed vindt?

Ik lees alle boeken uit. Behalve De naam van de roos van Umberto Eco, dat is het enige boek dat ik de afgelopen tien jaar niet uitgelezen heb. Bij zijn beschrijvingen die langer dan twintig pagina’s innemen, is hij mij toch kwijtgeraakt.

Maar over het algemeen kan ik heel goed inschatten welk boek ik goed ga vinden voor ik eraan begin. En ik geef een boek ook alle kansen. Soms vind ik een boek maar zozo, maar dan maken de laatste honderd of zelfs twintig pagina’s het toch helemaal goed.