Vrijdagavond 20 september kwam ik thuis van Informatie aan Zee (IaZ). Het was wel even bekomen, na zo een avond en twee dagen intens netwerken met bekende en minder bekende collega’s en bedrijfsvertegenwoordigers uit onze sector. Enkele zondagse uren stonden in het kader van het neerpennen van deze indrukken. Indien je er niet bij kon zijn, hoop ik je alvast te kunnen motiveren om volgende editie eens af te zakken naar het grootste congres voor informatieprofessionals in de lage landen.

Editie 2.0?

Na een aantal jaren werkzaam te zijn in hogeschoolbibliotheken krijg je soms het gevoel dat je veel mensen kent en dat je voldoende weet over het reilen en zeilen van de sector. Informatie aan Zee schudt me echter elke keer opnieuw wakker uit deze illusie.

Nieuwe en boeiende mensen leren kennen? Check. Onverwachts interessante workshops en voordrachten volgen, waar je dan nadien mee aan de slag kan in je eigen bib? Check. Contacten leggen met toekomstige partners, zoals bedrijven en andere organisaties? Check.

Kort samengevat: ik begon maandag terug vol goede moed, frisse ideeën en nieuwe vrienden. Allemaal dankzij IaZ, zou ik zo zeggen. Dit jaar was het niet enkel een editie waarvan ik het gevoel had dat ik sterker uit het congres vertrok.

De VVBAD zelf komt ook sterker uit dit event: tevreden bezoekers, standhouders, sprekers en verenigingsleden. De reden voor deze sterke editie lag ongetwijfeld in de goede voorbereidingen door het secretariaat, de eventmanager, de raad van bestuur en de vele vrijwilligers.

Doch moet gezegd worden dat de input uit de secties ook heeft gezorgd voor relevante lezingen en workshops. Ten slotte viel het heel wat collega’s op dat de pop-up shop van gadgets voor bibliotheek en archief een succes was.

Mijn mok met de opdruk “Shhh, hier werkt de bibliothecaris” prijkt sindsdien op mijn bureau. Kort samengevat: een goede samenwerking tussen heel wat mensen blijkt alvast gezorgd te hebben voor een onvergetelijke editie, die je gerust IaZ 2.0 mag noemen.

Entry of the gods into Valhalla

Dit jaar was het de zestiende editie van het congres. Dat was dan ook één van de redenen om eens iets nieuws te organiseren: een vooropening van de tweedaagse op woensdagavond voor een select aantal gasten. Gezellige sfeer, twee keynote-sprekers en vooral veel netwerkruimte met hapjes en drankjes moesten ervoor zorgen dat IaZ feestelijk en al netwerkend werd ingezet.

Deze vooropening leek me alvast wel spannend, waardoor ik me direct inschreef. Zowel de tocht naar het Kursaal als de avond zelf zouden later vol verrassingen blijken te zitten. Mijn trein kwam net op tijd aan in Oostende om nog een snelle snack aan de bekende vismijn te nuttigen.

Mijn honger was helaas niet gestild geraakt, dankzij een aantal niet zo schuwe meeuwen. Met de moed in de schoenen gezakt kwam ik aan in het Kursaal. Op zijn zachtst gezegd zijnde werd ik direct terug gelukkig: goede ontvangst aan de inkom, een glaasje cava met hapjes en tegen collega’s botsen die je in lange tijd niet meer gezien hebt.

Je kreeg bijna het gevoel van in een stuk van Wagner mee te spelen. Uiteindelijk zette een goede uiteenzetting van IFLA-President elect Barbara Lison en auteur Fredo De Smet (auteur van Artificial Stupidity) een goede toon voor de volgende twee dagen.

Een overdosis bibliotheken?

Donderdag verzamelde iedereen zich in het auditorium voor de start van het vernieuwde IaZ. Na een verwelkoming door voorzitter Patrick Vanouplines en de verkiezing van beste bibliotheek van Vlaanderen en Brussel (gefeliciteerd, Aalst!), sprak Ellen Hartman van OCLC het publiek toe over jeugd en verjonging in onze sector.

Het was allemaal wel interessant, maar van een echte goede keynote – of een noodzakelijke knallende opener van het congres - was er toch nog geen sprake. Toen dook Paul Smit op het podium. Jongens, zo een keynote heb ik in lange tijd niet meer mogen aanschouwen. De tweedaagse stond in het teken van verandering, en Pauls voorstelling speelde daar alvast perfect op in.

In een voorstelling genaamd Anders Kijken ging hij in op hoe verandering werkt in ons brein. Gevoel, humor, informatief en onverwachte zangkunst, het was er allemaal in aanwezig.

Het voormiddagprogramma liep vlot over in een strak georganiseerde Bourgondische lunch, waar niets op aan te merken viel. Het namiddagprogramma stond voor mij dan weer vooral in het teken van de sprekers die we regelden vanuit de sectie hogeschoolbibliotheken. In concreto bleven twee sessies me het meeste bij.

De eerste, over ‘De bib 4.0’ van Dox Projectinrichters, waarin het project van leercentrum Thomas More campus Kruidtuin uit de doeken werd gedaan. De tweede lezing met de opvallende titel Einde tijdperk boekenkasten in hogeschoolbibliotheek? lokte heel wat nieuwsgierige bibliothecarissen.

Wie een mooie samenvatting van de lezing wil lezen, kan ons eerder gepubliceerde artikel doornemen: Een reflectie over hogeschoolbibliotheken, verschenen in Meta 1 van 2019.

De dag werd afgesloten, voor diegenen die mee wilden, met een diner in het restaurant Runway 26=08 op de luchthaven van Oostende. Een prachtige locatie met een heerlijk diner, dat je beleving van IaZ hoge toppen doet scheren.

De beursvloer is er ook nog

Vrijdagochtend, na een dag en twee avonden intens bijleren en netwerken, stond ik terug vol energie op de goed gevulde beursvloer. Voor vrijdag had ik dan ook het plan om vooral eens tussen de beursstanden te duiken en connecties te leggen met een aantal bedrijven. Nuttig, want aan toekomstige projecten binnen onze sector is er geen gebrek.

Waar ook anders dan op IaZ kan je alle nuttige bedrijven voor jouw bibliotheek of archief terugvinden? De vertegenwoordigers waren maar al te blij om vragen omtrent projecten te beantwoorden. Naast de hartelijke conversaties met vertegenwoordigers heb ik me toch laten verleiden door de sessie van Ilse Neirinck, getiteld Op zoek naar de bib van de toekomst.

In deze sessie werd de naderende renovatie, ofwel mooie upgrade, van de campusbibliotheek KU Leuven Psychologie en Pedagogische Wetenschappen uit de doeken gedaan. Het bood me inspiratie over hoe je op een andere manier kan omgaan met het voorbereidingstraject van een renovatie.

Na nog wat hartelijke gesprekken en afspraken gemaakt via de nieuwe app Conversation Starter, keerde ik in de vroege avond terug richting huis. Moe, maar voldaan, begon het aftellen naar de volgende editie