Voor VVBAD was het een vreemde start van een nieuw jaar. 1 januari 2019 was immers de eerste dag dat de organisatie zonder subsidies verder moest. Om de gevolgen van deze beslissing wat te verzachten, liet minister Gatz ons in september per brief weten dat hij zich ‘garant stelt om voor ieder personeelslid dat eventueel getroffen wordt door deze omwenteling, een respectvolle oplossing te voorzien bij een andere speler in de culturele bovenbouw’. Voor VVBAD was het snel duidelijk: een personeelslid moest vertrekken. We bereidden ons nauwgezet voor om een doorstart te maken en stonden er helemaal klaar voor. Toen kregen we in december te horen dat er nergens een plek was voor onze collega.
We zaten hier dus nog met de voltallige ploeg op het VVBAD-secretariaat in Berchem. Een situatie die de vereniging niet langer kan betalen. Intussen maakten we ons klaar om een deel van onze kantoorruimte te verhuren. Maar zonder de beloofde oplossing van de minister was er een stoel tekort, een medewerker te veel, of werkingsmiddelen te weinig. Het is maar hoe je het bekijkt.
Toch belooft 2019 ook een jaar te worden waarin we de vruchten plukken van het harde werk van de voorbije jaren. Zo konden we in januari de resultaten van het gebruikersonderzoek presenteren aan de deelnemende bibliotheken. In deze META vind je een uitgebreid overzicht van de algemene bevindingen van dat onderzoek. Bijzonder boeiend, dat meer dan 45.000 gebruikers van 105 bibliotheken de enquête invulden en ons zo inzichten verschaffen in hoe zij hun bib naar waarde schatten.
Wij geloven dus nog steeds in een mooie toekomst voor VVBAD. Onder andere omdat we onze leden het beste toewensen in dit nieuwe jaar, en in alle jaren die komen. We wensen hen voldoende kansen om te blijven professionaliseren en te groeien in hun job. Om te kunnen terugvallen op een netwerk van collega’s en gelijkgezinden. Het feit dat 249 bestuursleden zich engageren binnen VVBAD. Dat negen keer per jaar een META gevuld geraakt met teksten van mensen uit de sector die collega’s willen informeren. En dat om de twee jaar het Kursaal in Oostende volloopt voor Informatie aan Zee met informatieprofessionals die honger hebben om meer te weten te komen. Dat toont aan dat professionalisering voor hen belangrijk is. Dat kan onze minister toch niet negeren? Dus vragen wij: ‘Minister, beter laat dan nooit, wat is de respectvolle oplossing die u ons beloofde?’ Want uw lange wachten schaadt niet enkel die zes mensen op het VVBAD-secretariaat, maar een hele sector die achter deze organisatie staat.