Of de VVBAD nog wel blijft bestaan, die vraag werd mij enkele keren gesteld sinds het bericht van het wegvallen van de subsidies. Gelukkig konden we daar al snel met zekerheid op antwoorden: ja! De VVBAD is een gezonde vereniging die al bijna honderd jaar mee evolueert met de noden van haar leden. Dat we voldoende leden hebben om verder te kunnen werken aan META, Informatie aan Zee, belangenbehartiging en studiedagen, is een geruststelling.
Toch hebben we de voorbije maanden in onrust doorgebracht. Hoe stevig onze basis ook is, een verlies van meer dan een kwart van onze middelen laat zich voelen. Een medewerker van het secretariaat zou moeten vertrekken. Dat Bruno als coördinator de keuze op hem liet vallen, kwam voor iedereen als een verrassing. De bedenking dat niemand de ervaring en kennis heeft om zijn werk te evenaren, houdt steek. Toch neem ik de fakkel over. Omdat ik geïnspireerd ben door zijn voorbeeld en omdat ik geloof dat we een sterk team hebben dat het goede werk kan verderzetten. Sommige taken zullen we moeten laten vallen, andere worden herverdeeld over de medewerkers op het secretariaat en de sectieleden. Bij dit alles houden we ons doel voor ogen: een kwalitatieve dienstverlening aan onze leden aanbieden en professionalisering in onze brede sector ondersteunen. De VVBAD is er voor en door de sector en we zullen blijven inzetten op een transversale werking, een stevig netwerk en sterke resultaten.
Het enthousiasme en de knowhow om de werking van de VVBAD verder te zetten is er. Dat kon ik als hoofdredacteur van META al merken. De vele auteurs die met een vrijwillige bijdrage in META hun collega’s informeren en inspireren bijvoorbeeld, zij vormen een deel van de motor achter onze organisatie. Cocreatie is dan misschien wel een modern begrip, bij de VVBAD doen we het al jaar en dag. De secties binnen ons ledennetwerk delen hun expertise niet alleen tijdens vergaderingen maar ook in eigen studiedagen, artikels en op Informatie aan Zee. Een bibliothecaris, archivaris en documentalist die zijn werk serieus neemt, is lid van de VVBAD. Zoals de VVBAD bestaan er geen twee. Maar we zijn er nog niet. De begroting die we nu voorliggen hebben, toont een structureel tekort dat we niet kunnen aanhouden. Onze raad van bestuur en het secretariaat buigen zich dan ook over mogelijke oplossingen.
Vele reacties op ons bericht over de prijsstijging van de lidmaatschapstarieven stellen ons gerust: “Uiteraard blijven wij lid van de VVBAD.” Onze leden geloven dat een beroepsvereniging zoals de VVBAD nodig is om de sector te ondersteunen. Daarom blijven wij op het secretariaat, onze raad van bestuur en sectieleden zich onverminderd inzetten. Met elkaars hulp komen we er wel.