Wat is je favoriete film?

Auw, altijd pijnlijk als je moet kiezen tussen je favorieten. Ik kies dan toch voor La Meglio Gioventu van Marco Tullio Giordano, ook al is het een tijdje geleden dat ik de film nog gezien heb. De film vertelt het verhaal van een Italiaanse familie vanaf het einde van de jaren zestig tot vandaag. Een film die zes uur lang duurt en toch niet kan vervelen. Fantastisch vond ik dat toen. Je zit ook zo hard in dat verhaal dat je om elk personage gaat geven.

Wat is je favoriete genre?

Ik denk niet echt in genres wanneer ik een film bekijk. Het belangrijkste is dat de film mij raakt en blijft nazinderen achteraf. Dat kan drama zijn, maar ook een animatiefilm zoals Isle of Dogs van Wes Anderson. Waar ik het minste affiniteit mee heb is horror. Maar dat komt misschien omdat ik er niet echt in thuis ben. Onlangs gaf ik het genre nog een kans met Hereditary van Hari Aster, maar helaas.

Welk boek zou je graag eens verfilmd zien?

Het verfilmen van boeken vind ik vaak nogal riskant, omdat het soms je fantasie wegneemt. Hoewel boeken tot fantastische films kunnen leiden, zoals Call me by your name van Luca Guadagnino, die vind ik prachtig! Ik ben wel benieuwd naar de film Burning van Lee Chang-dong, naar het kortverhaal Schuurtjes in brand steken van Haruki Murakami.

Heb je een favoriete regisseur?

Neen, niet echt. Ik hou wel van regisseurs en films met een hoekje af. Bijvoorbeeld L’amant double van Francois Ozon, The killing of a sacred deer van Yorgos Lanthimos en Blue Velvet van David Lynch. Die films hebben iets beangstigends, iets surreëels en zitten tegelijk ook vol humor. Aan het einde blijf je vaak verbaasd achter en zit je nog met heel wat vragen. Wat me opvalt is dat deze regisseurs dat gevoel ook doortrekken in hun beeldtaal. Ozon gebruikt bijvoorbeeld heel veel spiegels, reflecties en spiralen. In The killing of a sacred deer praten de personages op een afstandelijke manier en gebruikt hij bevreemdende camerabewegingen. Ook David Lynch heeft een eigen stijl om de donkere kantjes van de mens in beeld te brengen.

Welke film wil je aanraden aan de META-lezers?

Jagten van Thomas Vinterberg, de regisseur van Festen. Het hoofd­personage, gespeeld door Mads Mikkelsen, wordt beschuldigd van seksueel misbruik bij een meisje. Ik ga verder nog niets vertellen over het plot. Maar de regisseur confronteert je met de harde gevolgen van massahysterie en wat er gebeurt wanneer een hele gemeenschap zich tegen jou keert. Aan het einde van de film ben je echt wel even van slag.

Heb je een grote dvd-collectie?

Neen, helemaal niet, mijn platencollectie is eigenlijk groter. Vroeger kocht ik enkel dvd’s wanneer ik de film echt heel goed vond. Om die nadien dan te kunnen herbekijken wanneer ik er zin in had. Nu koop ik helemaal geen dvd’s meer. Sinds een aantal jaren ga ik terug langs in de bibliotheek voor het uitlenen van dvd’s.

Kijk je veel thuis of ga je vaak naar de cinema?

Ik probeer maandelijks twee keer naar de cinema te gaan eerder dan thuis naar een film te kijken. Altijd fijn om in kleine, gezellige cinema’s te gaan kijken zoals Studio Skoop in Gent of Cinema L’aventure in Brussel. In mijn eigen zetel kijk ik al sneller naar een serie.

Wat is de laatste film die je hebt gezien?

A ghost story van David Lowery met Rooney Mara en Casey Affleck. Een film die onze bioscopen niet heeft gehaald, maar zeker de moeite waard is om te bekijken! Het personage sterft en het grappige is dat die geest terugkomt als echt een spook in een wit laken. De film gaat over verlies en rouw en is enorm ontroerend.