Over alles een mening hebben en zo goed als altijd de verkeerde? Wel, dan zal je zeker carrière maken in de financiële sector. Niets weten en denken alles te weten is dan weer meer iets voor een beloftevolle politieke loopbaan. Elk beroep heeft zo zijn eigen stereotypen. Voor ambtenaren is morgen altijd de drukste dag, behalve op zaterdag. En over de vele cliché’s die over bibliothecarissen de ronde doen kan ik maar beter zwijgen. Als bibliothecarissen praten in hun slaap, dan doen ze dat erg zacht, schreef de Franse auteur Pierre Légaré.

Hoe bedachtzaam, zwijgzaam en introvert bibliothecarissen ook mogen zijn, bij onrecht schieten ze wel uit hun vel. Dat werd de voorbije zomer overvloedig bewezen toen onze vakgenoten uit de Verenigde Staten massaal reageerden op een editoriaal met als titel ‘Amazon Should Replace Local Libraries to save Taxpayers Money’. Het provocerende stukje was geschreven door een professor economie en leverde een karrenvracht aan reacties op. Later werd het ultraliberale opiniestuk door Forbes weer van de website verwijderd. Op Twitter werd er door voor- en tegenstanders driftig verder gediscussieerd.

Het is niet meer bij te houden hoeveel onzin er tegenwoordig viraal gaat. Er zijn altijd al veel idioten geweest, alleen kwamen ze vroeger niet verder dan de toog van hun stamkroeg of hielden ze het bij een lezersbrief in een populair dagblad. Al die provocateurs en verspreiders van fake news doen niets anders dan bananenschillen gooien en wachten tot er iemand uitglijdt. Slapstick in de 21e eeuw. De Russische geheime agenten kijken grinnikend toe. Negeer al die online idioterie en ze zullen uiteindelijk zelf onderuit gaan over hun eigen schillen.

Het gaat alvast de goede richting uit. Twitter verloor de voorbije maanden al één miljoen gebruikers. Wij van de bibliotheek zijn er om internetverslaafden en aandachtzoekers te helpen als ze langzaam rechtkrabbelen en weer bij hun zinnen komen. Ze kunnen putten uit een ruim aanbod van zelfhulpboeken met welluidende titels als Altijd online: zelf de regie bewaren in een drukke digitale wereld en Digiziek: pleidooi voor offline leven. Mijn persoonlijke favoriet is Gelukkig, ik ben een grijze muis, een provocatief zelfhulpboek voor middelmatige mensen. In deze tijden van buitengewone profileringsdwang is het een opluchting te beseffen dat we allemaal maar zandkorrels zijn.