Heb je een favoriete muzikant?
David Bowie. In nek-aan-nek met Peter Gabriel en David Byrne.
Levenslang productief, succesvol vanaf de jaren zeventig. Zanger en zoveel meer, songwriter, theater- en filmacteur, filmproducent. Een van de meest invloedrijke figuren uit de rock- en popgeschiedenis. Luister maar naar Arcade Fire of Arctic Monkeys. Zichzelf als personage steeds weer opnieuw weten uit te vinden, fascinerend. Met aandacht voor het theatrale, voor versmelting van kunstuitingen. In 2003 maakte ik hem in Amnéville nog live mee in een memorabel concert op de Reality Tour, de langste én laatste tournee voor z’n overlijden in 2016. Een maand na z’n dood bezocht ik de multimediale tentoonstelling Bowie IS in Groningen. En in Berlijn trok ik naar de Hansastudio’s, waar Heroes tot stand kwam. Thuis koester ik naast cd’s, gadgets, tickets en publicaties een zelf getekend portret in inkt.
Naar welk genre gaat je voorkeur uit?
De meest uiteenlopende genres boeien me, van blues en jazz over pop en rock, ook elektronisch, tot en met klassiek van Schubert of Beethoven. World music, trip hop, dansritmes, enzovoort. Niet zelden hoe ze harmonieus samengaan, en hoe genres linken: Arcade Fire, David Sylvian, The Divine Comedy, The Blue Nile, K.D. Lang, Steeley Dan, Pink Floyd, Björk, Joni Mitchell, Kate Bush, The National, Prefab Sprout, Sufjan Stevens, enz.
Wat is je favoriete album aller tijden?
Dilemma. Remain in Light (1980) van Talking Heads beluister ik in één trip, in trance quasi. Naast Miles Davis’ Kind of Blue uit 59. Klassiekers allebei. Funky grooves met Afro-ritme, Eno’s elektro-sampling en het niet te evenaren Once in a Lifetime, naast tijdloze, toegankelijke cooljazz.
Heb je een ‘guilty pleasure’?
Verborgen onder m’n hoofdtelefoon kan ik ontzettend ver weg zijn bij synthipop van Scritti Politti (Absolute) of funky Chic (Good Times). Guilty?
Wat was het eerste plaatje dat je ooit kocht?
Ik had al wat 45-toertjes -top 30 hitjes- gekregen toen ik met mijn spaargeld in 1976 zelf Genesis’ elpee Trick of a Tail kocht.
Welke artiest raad je de META-lezers aan?
Deze zomer luisterde ik vaak naar Go Go Pinguin, A Humdrum Star. Onpretentieuze jazz, verrassend fris à la STUFF, van een ambient piano-jazztrio uit Manchester. Minimalistisch, repetitief toetsenwerk, breakbeats en wat filmisch klassiek. Another reason to be cheerful, zou David Byrne het noemen.
Hoe kom je aan je muziek?
Decennialang kocht ik tal van elpees en vooral cd’s. Honderden staan nu in dozen in een kelder. De voorbije vijf jaar gebruik ik als een veelvraat Spotify. Al twee keer kreeg ik de melding dat ik een limiet had overschreden. Kan ik ooit alles beluisteren wat ik aanvink en opsla?
Wat is je meest gespeelde nummer?
Massive Attacks Unfinished Sympathy. Trip hop & dance-klassieker, die zowat alles bundelt wat mij in muziek kan vervoeren. Rijke percussie en drum, lagen, veel aandacht voor arrangement, electronica, de soulvolle stem van Shara Nelson.
Hoe en waar luister je naar muziek?
Minder op festivals. Wel tien keer per jaar ben ik in AB, Vorst, De Bijloke of op het Sint-Pietersplein in Gent. Voor Björk, David Byrne, Kraftwerk, Prince of Massive Attack. Ik zing en dans graag uitbundig mee zoals bij Arsenal of Elbow. Feest is dat! Maar ik heb een hekel aan vaak non-stop gepraat rond me. Onderweg, in de auto mag het best luid. Op de trein met oortjes, thuis met de koptelefoon op nog het liefst.