Eau claire, Minneapolis. Een gewapende man valt de bibliotheek binnen. De man is een verwarde geest. Hij beveelt iedereen op de grond te gaan liggen zodat hij Satans opdracht kan uitvoeren. Op dat moment gaat een bibliotheekmedewerker over tot actie. Onder de strijdkreet “Fuck you, I’m a librarian” gooit hij een perforator tegen het hoofd van de man. Samen met enkele andere aanwezigen overmeestert hij de gewapende man. De held van de dag loopt een steekwonde in de arm op en hij zal later getuigen dat hij zich zijn trotse aanvalskreet niet meer herinnert. Maar er waren genoeg getuigen en ikzelf geloof het graag.
Gebeuren er eigenlijk veel incidenten in openbare bibliotheken? Ik zocht het even op en bovenstaand voorval is zowat het enige dat ik vond. Een bibliotheek is een veilige werkplek. In het lijstje van dodelijke beroepen zal bibliotheekmedewerker zeker niet in de top honderd staan. Mijn eigen grootste vrees is dat het internet uitvalt, waardoor ons uitleensysteem het begeeft, met chaos en mopperende bezoekers tot gevolg. Zelfs dat zal doden noch gewonden tot gevolg hebben.
Het is veilig werken in een bibliotheek, maar dat betekent niet dat de sector zelf zich in veilige wateren bevindt. We zitten met de verschuiving van de vrijetijdsinvulling, weg van het lezen. We zitten met een verschuiving van het informatieaanbod, richting internet. We zien zowat overal in Vlaanderen de bezoekers- en uitleenstatistieken in dalende lijn gaan. De budgetten die ons beschikbaar worden gesteld, vertonen al te vaak dezelfde trend.
Als antwoord op die uitdagingen hoor ik vaak dat de bib zich zal moeten heruitvinden. Dat doen we ook, maar dit proces vraagt tijd en de evoluties gaan snel. Laat ons hopen dat we als sector de pletwals van de vooruitgang voorblijven. Intussen kunnen we wel iets doen om goede ambassadeurs te zijn voor onze eigen sector: laten we vooral trots blijven op ons werk. Want we leveren schitterend werk, maar de belangrijkste resultaten ervan zijn niet in spreadsheets te gieten. Soms denk ik dat we niet trots genoeg zijn op ons werk omdat de resultaten niet in euro’s uit te drukken zijn. Laat ons dus gewoon wat vaker zeggen: “Fuck you, I’m a librarian!”