Jürgen Nakielski

META Nummer 2018/3

Jürgen Nakielski

Geschreven door Jürgen Nakielski
Gepubliceerd op 09.04.2018

Ze glimlachte naar de glasheldere hemel. Met een beetje moeite kon ze zelf overeind komen.

Paolo Giordano • La solitudine dei numeri primi

Welke boeken liggen er nu op je nachtkastje?

Het wordt spectaculair. Beloofd. van Zita Theuninck las ik net uit, en het beviel me heel erg. Het leest bijna als een blog of verhalenbundel, wat ik een geweldige injectie in de literatuur vind (verhalenbundels worden schromelijk onderschat). Momenteel ligt Ivo Victoria’s Hoe ik nimmer de Ronde van Frankrijk voor min-twaalfjarigen won … klaar voor de leeskring. Nog geen woord van gelezen, maar de titel intrigeert mij. De complete Winnie De Poeh-collectie van A.A. Milne is een van mijn laatste aanwinsten. Pure nostalgie en zo mooi verteld, klein en episch tegelijk. Voor mezelf en voor het nageslacht.

Welk boek mag er altijd op je nachtkastje blijven liggen?

De eenzaamheid van de priemgetallen van Paolo Giordano. Zelden een boek tegengekomen waarin zo veel zinnen stonden waarvan ik wilde dat ik ze zelf had bedacht. En dan klopten het verhaal en de personages ook nog eens. Zelfs de titel is een voltreffer, en ik heb een hekel aan wiskunde. Skippy tussen de sterren van Paul Murray was ook zo eentje. Een klepper van formaat, ook in omvang, maar hoe die verschillende personages met zo veel lagen in een bijna episch verhaal inpassen is meesterlijk, zeker voor een debuut. Die twee boeken kocht ik dan ook met plezier zelf, nadat ik de bibliotheekexemplaren had uitgelezen. Omdat ik ze ooit opnieuw wil lezen, en misschien ook omdat ik er nog geen definitief afscheid van wil nemen.

Welk boek ligt er al een tijdje op je te wachten?

Beide boeken van Carmien Michels én haar gesigneerde dichtbundel We komen van ver. Na mijn volgende leeskringopdracht begin ik aan minstens één van die drie. Beloofd! En daarna liggen er nog tientallen half gelezen en doorbladerde boeken te wachten, waaronder een hoop non-fictie en oude pulpboeken over monsters, als researchmateriaal voor mijn roman, die er ooit wel zal komen.

Welk boek ben je begonnen maar onmiddellijk gestopt?

Ik lees eigenlijk zowat alles uit, ook als ik het slecht vind (behalve Vijftig tinten grijs, maar dat was uit nieuwsgierigheid naar de hype). Ik las, zeker sinds ik in de leeskring zetel, al wel een aantal matige boeken. Zo vond ik onlangs Het kleine meisje van meneer Linh van Philippe Claudel frustrerend wegens te voorspelbaar. Er is voorlopig echter maar één boek waarvan ik écht spijt heb dat ik het uitlas en dat is het pretentieuze geneuzel van John Strelecky, Het waarom-ben-je-hier-café, ooit eens meegenomen op een quiz. Tijdverlies.

Wat zijn je leesgewoontes?

Thuis lees ik vooral gewoon languit in de zetel, met de muziek goed luid in mijn hoofdtelefoon. Schrijven doe ik eigenlijk ook zo. De enige vereiste om mijn concentratie niet te verliezen is dat de muziek in een andere taal is dan degene die ik lees of schrijf. Ook onderweg kan ik vrij makkelijk lezen of schrijven, of dat nu op café is, op de trein of buiten op een bankje. Lawaai stoort me meestal niet, dus dat is handig. Digitaal las ik nog niet vaak, enkel om te proberen. Uiteraard vind ik een fysiek boek geweldig, maar ik sta zeker niet weigerachtig tegen de opkomst van e-boeken. Vooral voor non-fictie denk ik dat het handig kan zijn om veel bij de hand te hebben in zakformaat. Voor mij kunnen beide dus perfect naast elkaar blijven bestaan.

Waarom lid van de VVBAD worden?

  • Deel zijn van het netwerk van experten en collega's
  • Mee de belangen van de informatiesector behartigen
  • Korting krijgen op de activiteiten van de VVBAD
  • Toegang krijgen tot vakinformatie
  • Participeren in de verenigingsbesturen
Word lid
© Vlaamse Vereniging voor Bibliotheek, Archief & Documentatie vzw
Statiestraat 179 | B-2600 Berchem (Antwerpen)
Tel: (+32) 03 281 44 57 | email: vvbad@vvbad.be