Out of the box denken, spontaniteit, ongeremdheid, collegialiteit, enthousiasme, durf. Dat wilden we stimuleren met de workshop De mediatheek XL, mag het iets meer zijn? die we op vrijdag op Informatie aan Zee gaven. En uiteraard een gesprek voeren, ideeën uitwisselen over dat net iets meer, met mensen uit de bibliotheeksector.

De werkwijze was belangrijk: het mocht geen sessie van drie sprekers voor een groep toehoorders zijn. We wilden het denkproces bevorderen aan de hand van een activiteit die snelheid en samenwer­king vereist. Zo kwamen we bij de mar­mertechniek uit, met als resultaat – hoe­wel niet het belangrijkste – veelkleurig papier, enveloppen, zelfs gemarmerde mosselen.

Kennismaking

Als drie gedreven mediatheekmedewer­kers van de campussen sociaal werk en de lerarenopleiding lager en secundair onderwijs van de Arteveldehogeschool in Gent waren we erg benieuwd naar de ervaringen van onze collega’s in het werk­veld. De deelnemers bleken een mix van medewerkers uit Vlaamse hogescholen, openbare bibliotheken en kunstacademie te zijn.

We gebruikten een ijsbreker, die we al eerder uittestten tijdens een workshop over spelmateriaal op onze hogeschool, om elkaar wat beter te leren kennen. Uit ervaring weten we dat vooraf kort ken­nismaken met iedereen belangrijk is om in een ongedwongen sfeer van start te kunnen gaan.

Water naar de zee dragen is een doosje unieke fotokaarten met sprekende beel­den die je helpen om iets over jezelf te vertellen. De prenten lijken op het eer­ste zicht abstract en een beetje vreemd, maar daardoor wakkeren ze net de fanta­sie aan. We waren ontroerd door de spon­taniteit en openheid van de deelnemers.

Mediatheek XL

Na deze opwarmer gingen we dieper in op het onderwerp van onze sessie: we wilden het concept Mediatheek XL, mag het iets meer zijn? in de Arteveldemediatheken voorstellen, en daarbij te weten komen hoe mensen uit het werkveld hier tegen­over staan. Wat kan een bibliotheek van­daag meer betekenen dan boeken invoe­ren en uitlenen? Wat doen we om aan ons doelpubliek de nodige kennis en infor­matie over te brengen, en wat maakt een bibliotheek een aantrekkelijke ruimte om te vertoeven?

In een compilatiefilmpje toonden we enkele initiatieven die we tot nu toe realiseerden naast het klassieke biblio­theekwerk: aanwezig zijn op studiedagen met een selectie uit de fysieke en digi­tale collectie; mediatheekclinics geven aan zoekende studenten en docenten; sessies informatie­vaardigheden voor eigen en buiten­landse studenten; de ruimte van de medi­atheek openstellen voor verschillende XL-activiteiten; af en toe ook een gelei­der vormen naar het werkveld of een katalysator zijn in het onderzoekspro­ces van onze stu­denten en docenten.

Actie

Verder breiend op dit concept van een bibliotheek die uit­breidt, uit haar muren breekt, gingen de deelnemers zelf aan de slag, met de nadruk op focus, spontaan denken, dur­ven, samenwerking. De marmertechniek leende zich daar uitstekend toe.

Zo werd de nuchtere Permekezaal omgevormd tot een creatieve werkplek. Stoelen werden aan de kant geschoven, tafels bedekt met kranten, waterbassins, verf en keukenrol. De deelnemers trokken hun stoute handschoenen en schorten aan, namen een pipet en potje verf in de hand en gingen in groepjes aan de slag. Telkens wanneer iemand een kleur in het water druppelde moest daarbij een idee, suggestie, opmerking of vraag op tafel gegooid worden. Je mocht dus pas deel uitmaken van een fantastisch kunstwerk als je ook jouw deel deed in het denk­werk. Al snel werd er vanalles uitgeflapt, net dat is de bedoeling van deze werve­lende brainstorm: veel ideeën verzamelen zonder er een oordeel over te vellen, want daarvoor heb je geen tijd, het kunstwerk wacht niet. Je kunt je dus voorstellen dat er veel gepraat, gelachen en gevraagd werd.

Uit de brainstorm kwamen massaal veel ideeën, waaruit we er enkele kozen om verder uit te spitten. Wij onthielden alvast een escape room, samenwerken met vluchtelingen, spel op de middag, enz.

Conclusie

Toegegeven: we waren een beetje zenuw­achtig. Hoe zo’n creatieve sessie verloopt heb je niet in de hand. Maar we zijn tevre­den! Er zat schwung in de groep en na afloop kregen we positieve reacties. Het was kort, en er zijn nog heel wat verhalen te horen, maar het was een eerste aanzet die misschien zal leiden tot een netwerk Mediatheek/Bib XL.