Zes mensen op het secretariaat die fulltime beleidsdocumenten uitpluizen en standpunten voorbereiden, tweehonderd informatieprofessionals die kabinetten afdweilen, in gesprek gaan met politici en beleidsmakers: is dat het beeld dat de Vlaamse overheid heeft van de VVBAD? Zo lijkt het wel, als we de eerste nota’s van minister Gatz over de hervorming van de culturele bovenbouw doornemen. Hij maakt onderscheid tussen twee soorten organisaties. Enerzijds steunpunten die door de overheid worden opgericht om ondersteuning te bieden voor een sector (zoals erfgoed) of een thema (participatie bijvoorbeeld) en anderzijds belangenbehartigers. Uw vereniging hoort blijkbaar thuis in de tweede categorie.
Helaas, we doen het niet graag, maar in deze moeten we de minister teleurstellen. Onze leden, de deelnemers aan onze activiteiten (Informatie aan Zee, studiedagen, workshops, enz.), de lezers van META en onze nieuwsbrief, zij willen vooral hun werk nog beter uitvoeren. Ze netwerken, delen hun expertise met collega’s, organiseren zelf studiedagen als ze nood hebben aan bijscholing en schrijven over hun kennis en ervaring in uw vakblad META. En inderdaad, als het nodig is stuurt uw vereniging een kleine delegatie naar een politicus of naar het kabinet van een beleidsmaker. De belangen van onze leden behartigen, is één van de functies die we opnemen. Daarin verschillen we niet van andere ledenverenigingen, zoals Natuurpunt of de Gezinsbond.
Die sterke verankering in de sector vormt onze kracht. We weten wat er leeft, niet omdat er in Antwerpen een paar mensen op een bureau zitten die het beter weten, maar omdat ons beleid bepaald wordt door professionals die in de praktijk staan. Zij weten met welke uitdagingen ze geconfronteerd worden, op welke vragen ze een antwoord willen. Niet verwonderlijk dus dat onze activiteiten goed gewaardeerd worden. Zo vond 85 procent van de bezoekers Informatie aan Zee ‘goed’ of ‘zeer goed’. En als we het dan een keer minder goed doen, hebben we geen uitgebreide evaluatiecyclus nodig om daar achter te komen. Nog voor Informatie aan Zee startte, wisten we al dat de archiefsector niet tevreden was over het programma. Op onze Raad van Bestuur van oktober werd dan ook al gebrainstormd over de vraag hoe we dit in de toekomst kunnen voorkomen. Noem ons gerust een zelfsturende netwerkorganisatie.
Belangenbehartiging is dus niet de kern van onze identiteit, omgaan met informatie is dat wel. Iedereen die actief is binnen onze vereniging is op een of andere manier bezig met het verzamelen, verwerken of ter beschikking stellen van informatie. Het maakt niet uit of je dan werkt voor een gemeentebestuur, een hogeschool, een bedrijf of een universiteit. Doordat we onze kennis en ervaring delen binnen de vereniging zijn we, met andere woorden, een sectororganisatie met een lange traditie van sectoroverschrijdend werken. Nu Cultuurconnect zicht teruggeplooid heeft op de digitale uitdagingen, zijn we zelfs het enige volwaardige aanspreekpunt voor de bibliotheeksector.
Is ons profiel niet scherp genoeg, meneer de minister, voor een volwaardige plaats in de bovenbouw?