Al van bij de oprichting in 1921 pleit de VVBAD voor kwaliteitsvolle opleidingen. Het einde van de opleiding Informatie- en Bibliotheekwetenschap (IBW) aan de Universiteit Antwerpen was een harde klap. We zijn dan ook blij dat we in maart samen met onze Nederlandse collega’s van de KNVI een onderzoek konden starten naar de noden op het vlak van onderwijs in de bibliotheek- en informatiesector. De internationale aanpak illustreert dat de context verandert, maar de doelstelling blijft.
Vaak zijn het externe factoren die nopen tot reflectie over de eigen werking en aanpak. Bij de openbare bibliotheken zorgt het verdwijnen van Locus en, binnenkort, van het streekgericht bibliotheekbeleid, voor een drastische verandering. Een met een onmiddellijke impact op de werking van de VVBAD, zoals je verderop in dit nummer kunt lezen.
Ook het primaat van de lokale autonomie is een dergelijke factor. Over het bibliotheekbeleid wordt alleen nog op lokaal vlak beslist. Hoe kan een bibliotheekvereniging met beperkte middelen toch campagne voeren voor betere bibliotheken in ruim driehonderd Vlaamse gemeenten? Is een breed gedragen bibliotheekcharter een geschikt instrument? Hoe pakken we dat dan aan en wie zijn onze partners? Het idee krijgt stilaan vorm. De komende maanden hoor je er ongetwijfeld nog van.
Maar niet altijd komt de aanleiding van buitenaf. Zo bleek op de Algemene Ledenvergadering van 17 maart dat de vereniging 2016 afsluit met een flink tekort. Dat is niet het gevolg van een eenmalige tegenvaller, wel een structureel gegeven waar we de komende jaren nog mee geconfronteerd zullen worden. Op korte termijn is er geen probleem, maar ook dit dwingt ons na te denken over onze rol en onze toekomst.
De personeelsdynamiek is een andere interne factor die ons confronteert met mogelijke opportuniteiten. De VVBAD kende de voorbije zes jaar zo goed als geen personeelsverloop. Nu er op korte termijn twee personeelswissels plaatsvonden is het moment aangebroken om na te denken hoe we deze functies opnieuw willen invullen. Gaan we op hetzelfde elan verder of kiezen we, net als Tom en Julie, voor nieuwe mogelijkheden?
Julie Hendrickx, hoofdredacteur
Ondanks dat het honderdjarige bestaan van de VVBAD lonkt (voor uw agenda: 2021), hebben we hier te maken met een fit en daadkrachtig ‘oudje’. Ik ben blij dat ik er meer dan zes jaar deel van heb mogen uitmaken. Ik ben dan ook benieuwd hoe de vereniging, META en de bibliotheek- en archief sector zullen evolueren. En overstap of niet, één ding is zeker: clichés over bibliothecarissen en archivarissen, ik zal ze niet dulden. Argumenten heb ik immers in overvloed.