Noël Geirnaert is hoofdarchivaris van het Brugse Stadsarchief. Noël was jarenlang actief in de VVBAD, als bestuurslid van de sectie AHD, als lid van de Raad van Bestuur, en hij is nog steeds lid van de redactie van META , tijdschrift voor bibliotheek & archief. Eerder bewees hij zijn kunnen al bij Bibliotheek- & archiefgids.

Beste lezer, Mijn eerste column verscheen in de eerste aflevering van de eerste jaargang van META, de opvolger van Bibliotheek- & archiefgids, januari 2011. Jaarlijks kon u drie columns van mijn hand lezen. Dit is nummer negentien (ik reken een extracolumn mee, die verscheen in een speciale aflevering), meteen ook de laatste. Als u dit leest ben ik op enkele dagen van mijn pensionering. Voor het eerst zal mijn ‘schrijftafel’(de term ‘bureaublad’ reserveer ik voor mijn beeldscherm) dan een ‘clean desk’ zijn. Als columnist vertegenwoordig ik de archiefsector. Ook de andere VVBADsecties zorgen voor drie columns per jaargang. Tot mijn verbazing ben ik ondertussen de enige columnist die al sinds de oprichting van META actief is gebleven. Ik wil mijn collega-columnisten niet met kritiek opzadelen, maar ik denk dat een lezer van een columnist continuïteit verwacht. Een columnist moet tot de vertrouwde gezichten van het blad behoren. Vandaar heb ik ook lang gewacht om de foto bij deze column te wijzigen. De foto die deze column nu al enige tijd siert is genomen bij de start van de Ronde van Vlaanderen in mijn stad in 2013. Vanaf 2017 verhuist deze manifestatie naar Antwerpen. Tot groot genoegen van de goegemeente daar zal deze Brabantse stad dan overspoeld worden door papieren leeuwenvlaggetjes, en misschien zullen ook collega’s archivarissen zich dan laten fotograferen met een dergelijk vaantje in de hand. Ik mag hopen dat één van hen zich dan ook geroepen voelt om mijn rol als columnist over te nemen. Uit ervaring kan ik de volgende raadgevingen aan mijn opvolg(st)er meegeven: zorg voor een lichtvoetige, relativerende tekst, schrijf geen geharnast editoriaal maar steek toch je mening niet onder stoelen of banken. Kijk over de schutting, maar blijf op je eigen terrein. Sluit aan bij de actualiteit, maar vergeet niet dat je tekst pas over enkele maanden verschijnt. Stuur je tekst pas op kort na het verstrijken van de deadline, anders blijf je vijlen aan je stuk. Zorg voor een goed contact met je hoofdredacteur, zodat die je losse omgang met de deadlines door de vingers ziet. Hou dit minstens vijf jaar vol, variatie moet van de inhoud van de columns komen, niet van de columnisten. Beste lezer, op de hoogte blijven van je vak via regelmatig lezen van vaktijdschriften is essentieel. Maar de boog kan niet altijd gespannen staan. Serieuze stukken moeten dan ook worden afgewisseld met wat lichtere teksten. Als columnist heb ik steeds geprobeerd wat ongewone thema’s binnen het vakgebied ter sprake te brengen. Ik heb nooit echt naar reacties gehengeld, maar af en toe ving ik toch op dat deze rubriek met instemming werd gelezen. Dat deed me genoegen. Bedankt daarvoor!