In 1994 bedacht een Japans bedrijf een nieuw type streepjescode, Quick Response of QR genaamd. Initieel werden deze vierkante codes ingezet in fabrieken, om onderdelen snel te identificeren. 20 jaar later kan je QR-codes echter vinden op de meest diverse plekken. Ze staan op folders en posters, en leiden de lezer snel naar een reclamewebsite. Toeristische diensten plaatsen ze bij monumenten, om de bezoeker extra info te verschaffen. En tijdens de verkiezingen van 2014 werden ze gebruikt als verificatiestrook bij het elektronisch stemmen.
Musea kunnen de info op het plaatje naast een kunstwerk makkelijk uitbreiden via een QR-code die linkt naar een webpagina. Biedt men op die weblocatie niet enkel tekst, maar ook audio en/of video aan, dan wordt de smartphone van de bezoeker meteen omgebouwd tot een audiogids. Apps zoals STQRY (iOS, Android) helpen om verhalen op een originele manier tot bij de bezoeker te brengen.
Bibliotheken gebruiken QR-codes om aanwinsten in de kijker te zetten, om te linken naar boekentrailers of de ‘digitale’ versie van een thematafel op Pinterest, om e-boeken en digitale diensten makkelijk toegankelijk te maken, of de klant te leiden naar een facebookpagina. Door codes en opdrachten op websites aan elkaar te koppelen, steek je ook snel een digitaal spel in elkaar, bijv. om leerlingen wegwijs te maken in de bib.
QR-codes gebruiken is makkelijker dan je denkt. Als ‘maker’ heb je enkel het webadres en een gratis QR-generator nodig, bijv. www.qr-genereren.nl. Als ‘gebruiker’ scan je de code vervolgens met één van de vele gratis QR-apps, zoals Scan (iOS, Android, Win).