Als archivaris bij een klein of middelgroot bestuur is het vaak niet gemakkelijk om greep te krijgen op het, zoals dat zo mooi heet, ‘dynamisch’ documentbeheer van je organisatie. Zeker niet als je dienst is ondergebracht bij het bedrijfsonderdeel ‘cultuur en vrije tijd’ en je kantoor zich bovendien een flink eind wandelen/fietsen van het ‘echte’ administratieve centrum bevindt. Het feit dat je voorgangers zich hoofdzakelijk hebben ge-out als historici, met artikels, lezingen, praatjes op de lokale radio, want hoe ging dat in die tijd, helpt ook niet echt. Kortom, je hebt de perceptie tegen. En dan kan het gebeuren dat een vriendelijke medewerker van dienst X aan je bureau verschijnt met een stapeltje foto’s en de mededeling “nu we toch aan het opruimen zijn, leek dit ons wel interessant voor het archief...”. Dringend tijd dus om iets aan je interne communicatie te doen.