Eva Simon is al twaalf jaar docent aan de Bibliotheekschool Gent (Initiatie en Graduaat BDI). In 2010 stond ze aan de wieg van de Vlaamse Bib Web Awards. Eva is al jarenlang actief in de VVBAD. Ze is redactielid van META en de Wegwijzer voor bibliotheken & documentatiecentra. In 2013 ruilt Eva ‘CVO VSPW de Gand’ in voor ‘Bibliothèque de Marseille’ waar ze een half jaar assisteert als educatief medewerker.

In de bib van Marseille patrouilleert een leger van bewakingsagenten. Zwarte broeken en truien, oortjes, combats, talkies-walkies, alles erop en eraan. Meer dan 1 op 4 werknemers van de bib is beveiliger. Ze staan binnen en buiten, op elke verdieping, aan de liften en trappen, achter, in en onder elk boekenrek. Er is vast een hiërarchie. Zoals bij de dealers op straat. Wie mag waar staan? Om aan de hoofdingang te geraken heb je eerst vijf jaar wortel geschoten in een hoekje bij de poëzie. Geen gsm zal rinkelen. Geen hap zult gij eten en geen slok drinken. Gij zult proesten noch hoesten. Met dank aan haar buitenwippers is deze bibliotheek stiller dan de stilste stiltesauna. Onderwijl blijven de men in black omhuld met mysterie. Welke deontologie volgen zij? Ambiëren zij stiekem een job als bibliothecaris? Lezen ze wel eens een boek? Wat denken zij van de bezoekers? Dromen ze ervan GAS-boetes uit te schrijven? Marseille is één hangstad. De rochels blijven op het trottoir hangen. De hondenstronten aan je schoenen. Er zijn hanginsecten en vooral veel hangende kwesties. Hangdaklozen en hangbedelaars komen de bib niet in. Eenmaal werd ook ik, nochtans proper gewassen, als hangprobleem aanzien. Kom je buiten de openingsuren naar een activiteit, dan moet je een wachtwoord in het oor van de agent van dienst fluisteren. Dat kende ik niet. Na mijn “Je veux entrer” bleven de deuren gesloten als een paar door Hot Marijke vergrendelde handboeien. Wel zijn het beslist uitsmijters van de vriendelijke soort. Als je hen bij de ingang de inhoud van je sacoche toont, krijg je daar een gulle lach voor terug. Heeft een oudje een arm nodig om tot bij het toilet te geraken, dan ontpoppen de surveillanten zich terstond tot escortes. Zolang je maar niet denkt hier je siësta te komen houden. In deze bib dient gewerkt en gestudeerd, of toch op zijn minst in boeken geneusd. De kalmte regeert en haar onderdanen houden de wacht. De bibliotheek is danig zen dat je er moe van zou worden. Twee uur in dit slotklooster en je begint spontaan te hunkeren naar een invasie van hangjongeren. Wat is een bib zonder de rommel en het over en weer geren van haar pubers? Zonder de luide krantenkoppencommentaar van haar hangouderen? Geen lust zonder last. Wie de sfeer te goed bewaakt, eindigt zonder sfeer.