Bruno Vermeeren, coördinator “Hoe beoordeel jij je eigen levensstijl?” Het is een wat stoute vraag waarmee de redactie het interview met Bruno Verbergt over duurzaamheid afsluit. Maar ze sluit wel aan bij de rest van het interview, dat meer draait om het ‘wie’ dan om het ‘wat’ of ‘hoe’: wie neemt het voortouw? Dat het onderwerp zo nadrukkelijk op de agenda staat, de laatste maanden, heeft ongetwijfeld te maken met het leiderschap van een minister die de bevoegdheden cultuur en leefmilieu deelt. Uitvoeringsbesluiten en beheersvennootschappen vragen organisaties rond het thema te werken. Het gaat dan zowel om een ecologische invulling als om borging van kennis. Ook voor de VVBAD is dat van toepassing. In het nieuwe beleidsplan dat de vereniging moet indienen — een gevolg van het nieuwe decreet Lokaal Cultuurbeleid — zal het dan ook nadrukkelijker aan bod komen. Maar ook los van de verplichtingen die de minister oplegt, wil de vereniging een voortrekkersrol opnemen. We probeerden dat al in 2010, met een studiedag die wegens gebrek aan belangstelling niet kon doorgaan. Vorig jaar lukte het wel, met een succesvolle Focus op duurzame bibliotheken en archieven. Daar ging het wel over ‘wat’ en ‘hoe’. Keynote Erik Paredis relateerde de term aan draagkracht van de aarde, maar ook aan rechtvaardigheid. Hij presenteerde vier strategieën om tot resultaat te komen: eco-efficiëntie, herverdeling, matigheid en selectieve consumptie en inbedding en inperking van markten. Uitdagend genoeg om met hem en vertegenwoordigers van de informatiesector rond de tafel te gaan zitten. Het resultaat van het gesprek leest u in deze META. Op Focus kondigde LOCUS aan om, samen met Ecolife, een project op te starten rond milieuzorg. Terwijl u dit leest, loopt er een enquête om te peilen naar een stand van zaken in het lokale cultuurbeleid. Ook de VVBAD ondersteunt het project. In het najaar hopen we in META te berichten over de resultaten van de pilootprojecten en vooruit te blikken op het tweede deel van dit project. Maar leiderschap inzake duurzame ontwikkeling is niet iets wat louter van overheden of bovenlokale organisaties moet komen. Verbergt wijst erop dat elke bibliothecaris, elke archivaris initiatieven kan nemen, al is het maar om het onderwerp onder de aandacht te brengen en te houden van zijn bestuurders. De vraag “Hoe beoordeel jij in het kader van duurzaamheid je eigen levensstijl?” is er dan ook een die we ons allemaal voortdurend zouden moeten stellen.