Over de leenvergoeding wordt in Vlaanderen al lang gediscussieerd. De Vlaamse overheid betaalt al enkele jaren een bedrag aan Reprobel. In 2008 ging het om 1,354 miljoen euro. Auteurs en uitgevers vinden dat te weinig. Ze verwijzen daarbij naar de bedragen die in onze buurlanden uitgekeerd worden.

Vergelijken met het buitenland is niet eenvoudig. De Belgische wetgeving voorziet een bedrag per lener. In andere landen gaat het niet zelden om een bedrag per uitlening. Een omrekening lijkt snel gemaakt. Of toch niet? In Nederland is een hele discussie gevoerd over de vraag of een verlenging een nieuwe uitlening is of niet. In bibliotheekstatistieken is het onderscheid tussen leners en gebruikers ook niet altijd duidelijk. Kunnen we dan helemaal niet vergelijken?

Toch wel. Twee gegevens zijn vrij gemakkelijk terug te vinden voor de meeste Europese landen: het globale bedrag van de leenvergoeding, aangezien er meestal een centraal innings- en/of verdelingssysteem is, en het aantal inwoners. Vlaanderen betaalde zo 0,2107 euro per inwoner in 2008. Internationaal scoren we daarmee niet zo slecht. Akkoord, in Nederland ligt het bedrag ruim vier keer hoger, met bijna één euro per inwoner (0,9475 euro om precies te zijn). Ook Frankrijk doet iets beter dan Vlaanderen, al is het verschil bijna verwaarloosbaar (0,2138 euro per inwoner). Andere buurlanden scoren meteen veel slechter. Duitsland (0,1546 euro), het Verenigd Koninkrijk (0,1439 euro) en Luxemburg (0,0420 euro) betalen aanzienlijk lagere bedragen uit.