De beschikbaarheid van lectuur is voor gedetineerden belangrijk om de detentietijd zinvol door te brengen en draagt zo bij tot reïntegratie in de maatschappij. In de voorbije decennia werden in Vlaanderen, onder meer via proefprojecten, inspanningen geleverd om de gevangenisbibliotheken te verbeteren. Toch zijn veel gevangenissen nog geconfronteerd met een verouderde collectie, geen 'open bibliotheek', een gebrek aan nieuwe media... Knelpunten bij de uitbouw tot een kwalitatieve gevangenisbibliotheek zijn het ontbreken van een eenvormig normatief kader, weerstanden van gevangenissen tegen gebruik van nieuwe media, gebrek aan personeel en financiën en al te grote afhankelijkheid van lokale initiatieven. Een sterkere centrale sturing wordt bepleit. Krijtlijnen worden geschetst waarbinnen de verdere modernisering van het gevangenisbibliotheekwerk kan evolueren.