Spreken over archief is in Vlaanderen van overheidswege dikwijls beperkt tot spreken over de door de Vlaamse overheid erkende privaatrechterlijke archief- en documentatiecentra. Dat in het erfgoeddiscours de publiekrechtelijke archiefdiensten vaak niet worden meegenomen, heeft dan ook grote gevolgen. Niet alleen wordt de erfgoedwerking van stads- en gemeentearchieven onderschat en wordt het geheel van hun werking in een eenzijdig daglicht gesteld, het uitblijven van een Vlaams decreet op de publiekrechtelijke archiefwerking hypothekeert ook de geïntegreerde erfgoedwerking. Een en ander is bovendien symptomatisch voor een voorbijgestreefd statisch denken over archief. Een recente publicatie van twee Vlaamse cultuursociologen, die op 16 december 2005 te Leuven werd voorgesteld, bevestigt helaas deze verkeerde perceptie van archief en archiefwerk in publiekrechtelijke archiefdiensten.