De registratie- en domeinkantoren, opgericht in 1796, zijn onder meer verantwoordelijk voor de inning van de registratierechten op notariële en onderhandse akten, de successierechten en het beheer van het nationale domein. Deze kantoren vormen een grote hoeveelheid archiefbescheiden rond het bezit en het gebruik van onroerende goederen. Die archiefbestanden zijn, samen met die van de Kantoren der Hypotheekbewaring en van het Kadaster, een goudmijn voor sociaal en economisch onderzoek van de 19de en de 20ste eeuw. De meeste archieven van de Kantoren der Registratie en Domeinen in Vlaanderen worden bewaard in het Rijksarchief te Beveren. Momenteel worden ze, aan de hand van de bestaande plaatsingslijsten, nagekeken, verpakt en met inventarissen ontsloten. Op basis van de wet- en regelgeving wordt onderzoek verricht naar de verschuivingen in de ambtsgebieden en de bevoegdheden van de registratiekantoren. Daarnaast worden zoekschema's opgesteld die de gebruikers wegwijs maken in de structuur van de archiefbestanden.