'Administratieve vereenvoudiging', 'transparantie van het overheidshandelen' en een betere 'communicatie met de burger' zijn begrippen die sinds enkele jaren in binnen- én buitenland een belangrijke plaats innemen in beleidsteksten en plannen van de overheid, op alle beleidsniveaus. Eén van de middelen om deze doelstellingen te bereiken is het op geïntegreerde wijze aanbieden van diensten via het internet, via zgn. portaalsites. Sinds het aantreden van de huidige Belgische federale regering, in juli 1999, werden in verschillende toepassingsvelden (sociale zekerheid, financiën, justitie e.a.) plannen ontvouwd en programma's gestart die de Egov-gedachte in de praktijk moeten omzetten. Dit nieuwe model van dienstverlening heeft niet alleen vérstrekkende gevolgen voor de burger maar ook voor de administraties en maatschappelijke actoren die hun bedrijfsprocessen grondig (hebben) moeten herzien. Veranderingen in de informatiehuishouding stellen nieuwe (en in dit geval hogere) eisen in verband met het archiefbeheer. De opdrachten van de openbare archiefdiensten in het algemeen, en van het Rijksarchief in het bijzonder, zijn niet gering. Egov (en andere ontwikkelingen binnen het domein van de ICT) moeten openbare archiefdiensten ertoe aanzetten om (nog) meer te investeren in onderzoeks- en opleidingsprogramma's in verband met digitale archivering, om communicatiekanalen te openen (en te onderhouden) met actoren die binnen Egov actief zijn en om het door de wetgever voorziene toezicht op het archiefbeheer bij openbare overheden te herdenken. Aangezien de communicatie tussen overheden en burgers en bedrijven steeds meer via het internet plaatsvindt moeten digitale archiveringsstrategieën in hoge mate gericht zijn op de selectie en de bewaring van websites.