Nu ook archivarissen langzaam elektronische archiefbeschrijvingen opmaken, wordt de vraag steeds dringender naar uniformering en uitwisseling van gegevens. Voor het structureren van archivalische beschrijvingen, die kunnen slaan op een hele archiefbewaarplaats, een bestand of een individueel stuk, kan een beroep worden gedaan op de General International Standard Archival Description (ISAD(G)) en het International Standard Archival Authority Record for Corporate Bodies, Persons and Families (ISAAR(CPF)). Presentatie van gegevens op het niveau van de klassieke invantaris kan op een gestandaardiseerde manier via de Encoded Archival Description (EAD). Voor het beschrijven van dynamische archieven, waar ook elektronische archiefdocumenten voor specifieke problemen zorgen, is er ook heel wat onderzoek aan de gang. Het Pittsburgh project heeft vooral aandacht voor metadata; de onderzoeksgroep InterPARES probeert een nieuw theoretisch raamwerk uit te denken om elektronische archiefdocumenten te bewaren.