We mogen ze beslist geen oudjes noemen, maar de steeds groter wordende groep senioren (vanaf 55 jaar) is heel heterogeen, moeilijk definieerbaar en soms ook moeilijk te bereiken. Want de actieve, vitale senior heeft andere behoeften dan de minder mobiele oudere. Wat ze in elk geval gemeen hebben is dat ze geestelijke uitdagingen zoeken; het is aan de culturele sector om daar zo goed mogelijk op in te spelen.
Misschien moeten we ons eerst de vraag stellen wat al deze individuen van ons verwachten. Want iedereen die regelmatig met senioren werkt, is en blijft op zoek naar goede werkmethodes. We moeten nagaan wat onze werking kan betekenen voor de senioren, maar ook omgekeerd!
Ook de zorgsector heeft meer en meer oog voor de mogelijkheden die een wisselwerking met de bib kan bieden voor het mentale welbevinden van minder mobiele ouderen, en zelfs voor de steeds groeiende groep ouderen wiens geheugen af en toe verder in het verleden vertoeft.
Tijd om eens over het muurtje te gaan kijken en uit te zoeken wat er al in de praktijk gebeurt, en hoe we een multidisciplinaire uitdaging kunnen bieden aan de senioren van de 21ste eeuw?