Diversiteit in Vlaanderen is een realiteit. Welk antwoord kan de bibliotheek hierop geven in de vorm van een aanbod, een collectie, activiteiten en het betrekken van de gemeenschappen?
In Gent startten we met twee proeftuin projecten in twee wijkbibliotheken.

In Gent is een grote Turkse en Bulgaarse gemeenschap, uit vragen van de buurt ontstond op twee locaties een aanbod in het Turks of Bulgaars. We kochten een Turkse collectie voor volwassenen aan in wijkbibliotheek Bloemekenswijk en een Bulgaarse kindercollectie in wijkbib St Amandsberg. In beide bibliotheken is het aanbod breder dan de collectie. Wat waren onze ervaringen van het opstellen van het Turkse aanbod voor volwassenen? We omringden ons met een werkgroep van afgevaardigden uit de buurt. Hoe zouden we Turkssprekende bewoners betrekken? Welke collectie mocht niet ontbreken? Naast een collectie was het van bij het begin duidelijk dat we ook een activiteit wilden aanbieden. Sinds februari staat de collectie in de bibliotheek. In mei organiseerden we een eerste online tweetalige activiteit.

In Brussel bieden meerdere bibliotheken sinds enkele jaren anderstalige collecties aan die werden opgebouwd met de lokale gemeenschap. Hoe staat het daarmee? Welke dynamiek ontstond er? Wat zijn de eerste conclusies? Hoe houden ze de collectie actueel? Kregen de bibliotheken nog vragen van andere gemeenschappen?